بررسی تاثیر هیدروژل کیتوزان و کاربرد آن در کنترل تنش های زیستی و غیرزیستی در کشاورزی

سالانه بخش قابل توجهی از پسماندهای دریایی در بخش های مختلف محیط زیست رها می شوند. مدیریت این پسماند ها یکی ازنگرانی های زیست محیطی در آینده به شمار می آید. در گذشته پلیمرهای تجاری عمدتا از محصولات خام بر پایه نفت بوده اند که بااستفاده از علم شیمی فرآوری می شدند که همیشه سازگار با محیط زیست نبودند، اما اکنون با گذشت زمان و با توجه به معایب اینروش ها علاقه روز افزون به استفاده از روش های طبیعی به منظور سنتز پلیمرهای زیستی، رو به افزایش است. پلیمرهای زیستیپلیمرهایی هستند که از موجودات زنده یا از منابع تجدیدپذیر سنتز می شوند که شامل: سلولز، نشاسته، کیتین یا کیتوزان و آلژینات هاهستند. این پلیمرهای زیستی به دلیل منشا زیستی، عدم سمیت و ماهیت زیست تخریب پذیری اهمیت زیادی دارند. یکی از منابعپلیمرهای طبیعی، پسماندهای دریایی است. این پسماند ها منبع عظیمی از کیتین و کیتوزان هستند. بهره گیری از راهکارهای زیستیمقرون به صرفه و سازگار با محیط زیست در استخراج این پلیمرهای زیستی حائز اهمیت است. با توجه به خصوصیات محرک رشدی وماهیت ساختاری کیتوزان، یکی از کاربرد های این پلیمر زیستی در تولید هیدروژلهای کارآمد با گروههای عملکردی فراوان و خصوصیاتمنحصر به فرد در کنترل تنش های زیستی و غیر زیستی در بخش کشاورزی است.

کلیدواژه ها:

پسماندهای دریایی ، پلیمرهای زیستی ، تنش های زیستی و غیرزیستی ، هیدروژل های کیتوزان ، کیتوزان