ارائه مدل راهبردی سرریز فناوری های دفاعی به کسب وکارهای تجاری

بسیاری از فناوری هایی که در بخش دفاعی طراحی شده اند، می توانند در کسب وکارهای تجاری نیز کاربرد داشته باشند. سرریز فناوری های دفاعی به کسب وکارهای تجاری پیامدهای مثبت فراوانی در سطوح ملی، تجاری و دفاعی دارد. هدف این پژوهش، شناسایی عوامل موثر بر سرریز فناوری های دفاعی به کسب وکارهای تجاری در قالب یک مدل است. پژوهش از نوع آمیخته (کیفی-کمی) می باشد. نمونه آماری پژوهش در بخش کیفی، ۱۷ نفر از خبرگان حوزه های دفاعی و کسب وکارهای تجاری کشور می باشند که با روش گلولهبرفی و تا زمان اشباع نظری انتخاب شده اند. نمونه آماری در بخش کمی، ۱۷۷ نفر از مدیران و کارشناسان این دو حوزه می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس انتخاب گردیدند. جهت شناسایی عوامل موثر، از رویکرد مبتنی بر نظریه دادهبنیاد و نرم افزار MAXQDA۲۰۲۰ استفاده شده و در نهایت اعتبارسنجی مدل به دست آمده، با تحلیل عاملی و نرم افزار  ۳-SMART PLS انجام گرفته است. با توجه به یافته های پژوهش در بخش کیفی، ۱۴۸ کد در قالب ۷ مقوله شناسایی گردید و پس از تحلیل عاملی تاییدی، ۵ کد حذف و مدل نهایی پژوهش با ۱۴۳ کد و ۷ مقوله تائید شد. نتایج حاصل از نظریه دادهبنیاد در خصوص فراوانی و اهمیت مضامین و مقولات سرریز فناوری های دفاعی به کسب وکارهای تجاری، نشان دهنده آن است که به ترتیب سیاست ها و مقررات، عوامل ارتباط بین بخش های دفاعی و تجاری، توانمندی فناورانه، عوامل محیطی، عوامل اجتماعی– فرهنگی، عوامل اقتصادی و مالی، ویژگی های فناوری بیشترین اهمیت را دارا هستند.

کلیدواژه ها:

فناوری ، سرریز فناوری ، فناوری های دفاعی ، کسب وکارهای تجاری ، رویکرد آمیخته