بررسی رفتار خوردگی بین دانه ای فولاد زنگ نزن مارتنزیتی UNS S۴۲۰۰۰ با استفاده از طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی پتانسیودینامیک

در این پژوهش، عملیات حرارتی تمپر در دمای ثابت ۵۵۰ درجه سانتی گراد و زمان های متفاوتی از ۵/۰ تا ۲۴ ساعت بر روی نمونه های فولاد زنگ نزن مارتنزیتی UNS S۴۲۰۰۰ صورت گرفت تا بتوان رفتار خوردگی بین دانه ای آلیاژ را مورد بررسی قرار داد. خصوصیات میکروساختار و خواص الکتروشیمیایی آلیاژ به ترتیب با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی و روش پلاریزاسیون آندی ارزیابی شدند. خوردگی موضعی نمونه ها نیز با استفاده از روش طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی پتانسیودینامیک در ناحیه پتانسیل ترانس پسیو صورت گرفت. نتایج حاکی از خوردگی بین دانه ای شدیدی برای نمونه هایی با ۲ ساعت عملیات حرارتی تمپر بود، درصورتی که زمان های طولانی عملیات حرارتی تمپر به دلیل حساسیت زدایی موجب تقلیل اثر تمپر بر خوردگی بین دانه ای می شود. علاوه بر این، نتایج طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی پتانسیودینامیک نشان داد که مقاومت انتقال بار نمونه ها در پتانسیل ۱۰/۱ ولت می تواند به عنوان معیار مهمی به منظور بررسی خوردگی بین دانه ای فولادهای زنگ نزن مارتنزیتی مورد استفاده قرار گیرد، بدین صورت که هرچه مقاومت انتقال بار در این پتانسیل کمتر باشد، مقاومت به خوردگی بین دانه ای نیز کمتر خواهد بود. این نتایج در تطابق با تصاویر مربوط به مورفولوژی سطوح خورده شده بوده که بیانگر خوردگی یکنواخت، خوردگی موضعی و حساسیت زدایی به ترتیب برای نمونه های تمپر نشده، زمان های کوتاه تمپر و زمان های طولانی تمپر می باشد.

کلیدواژه ها:

فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ، خوردگی بین دانه ای ، طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی ، تمپر