مطالعه آزمایشگاهی تاثیر مقادیر الیاف ماکروسنتت یک بر بر پیوستگی میلگردهای کامپوزیت پلیمری و بتن سبک

تامین طول مهاری یا استفاده از خم در میلگردها یکی از روشهای رایج برای تامین مقاومت پیوستگی بتن با آن میباشد. با توجه به اینکه پیوستگی بتن با میلگردهای پلیمری بطور ذاتی به علت شکل ظاهری میلگردهای پلیمری ضعیف میباشد، تامین طول مهاری آن در مقایسه با طول مهاری میلگردهای فولادی متفاوت و محافظه کارانه است. در این تحقیق به منظور بررسی اثر بتن الیافی بر طول مهاری الزم برای میلگردهای پلیمری از ۲ نوع بتن به ترتیب شامل بتن سبک )به عنوان شاهد( و بتن سبک الیافی با ۳ طرح اختالط متفاوت شامل مقادیر مختلف الیاف استفاده شد. بنابراین در این مطالعه با ساخت ۹ نمونه، آزمایش کشش مستقیم میلگرد از بتن انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد استفاده از بتن سبک به دلیل ضعف ذاتی آن در قفل و بست داخلی سنگدانه ها باعث بروز ترکهای زود هنگام و از دست رفتن مقاومت پیوستگی در مقایسه با بتن معمولی میشود. علاوه بر این در طرح مخلوط های بتن سبک الیافی که به ترتیب شامل ۰/۳ و ۰/۵ درصد حجمی الیاف بودند، نتایج نشان داد که وجود الیاف میتواند در به تاخیر انداختن ترکها موثر باشد و این امر منجر به جبران ضعف بتن سبک و افزایش مقاومت پیوستگی بین میلگرد و بتن سبک میشود. با افزایش مقاومت پیوستگی بین میلگرد و بتن، تنش کششی در سطح مقطع میلگرد و متعاقب آن ظرفیت نهایی مقطع بتنی افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

بتن الیافی ، مقاومت پیوستگی ، میلگردهای کامپوزیت پلیمری ، الیاف ماکروسنتتیک.