بررسی فراوانی ژن های qnr دخیل در مقاومت به سیپروفلوکساسین در ایزوله های E.coli جدا شده از نمونه بالینی بیمارستان امام خمینی ایلام ومیلاد تهران
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 164
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-21-6_003
تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه : سیپروفلوکساسین از آنتی بیوتیک های وسیع الطیف می باشد که در درمان بسیاری از عفونت ها استفاده می شود. مقاومت به آنتی بیوتیک ها یکی از چالش های مهم کنترل عفونت ها در دنیای امروز می باشد. هدف از این مطالعه تعیین الگوی مقاومت به سیپروفلوکساسین در باکتری E.coli وتعیین فراوانی ژن های qnr می باشد.
مواد وروش ها : ۱۵۰ نمونه بالینی ای کلای از بیمارستان امام خمینی ایلام و میلاد تهران جمع آوری شد. حساسیت به آنتی بیوتیک های سیپروفلوکساسین، افلوکساسین، نالدیکسیک اسید وکلرامفنیکل به روش دیسک دیفیوژن انجام شد.سپس از نمونه های مقاوم ژنوم استخراج گردید وبا استفاده از پرایمر اختصاصی حضور ژن های qnrA، qnrB و qnrS به روش PCR بررسی قرارگرفت. همچنین بصورت فنوتیپی وجود آنزیم های ESBL بررسی شد برای شناسایی فنوتیپی ESBL ها از دیسک سفوتاکسیم و سفتازیدیم استفاده شد و برای تایید ESBL ها از روش دیسک ترکیبی سفوتاکسیم /کلاولانیک اسید وسفتازیدیم/کلاولانیک اسید استفاده شد.
یافته های پژوهش: از ۱۵۰ نمونه ی مورد بررسی ۶۹ نمونه (۴۶ درصد) به سیپروفلوکساسین مقاوم بودند. ۱۰۶ نمونه (۶/۷۰%) اشرشیا کلای حداقل به یکی از کینولون ها مقاومت نشان دادند. فراوانی مربوط به ژن های qnrA، qnrB و qnrS به ترتیب ۲۲ (۸/۳۱%)، ۳۹(۵/۵۶%)، ۲۰ (۹/۲۸%) می باشند. بیشترین فراوانی مربوط به ژن ، qnrB ،۳۹(۵/۵۶%)، می باشد.۷(۱/۱۰%) نمونه هر سه ژن qnrA، qnrB و qnrS را داشتند.۲۰(۹/۲۸%) نمونه دارای دو ژن qnrAو qnrB و ۱۱(۹/۱۵%) نمونه دارای دو ژن qnrB و qnrS و ۸(۵/۱۱%) نمونه دارای دو ژن qnrA و qnrS بودند. . از ۱۴۴ نمونه اشرشیاکلای ۷۳ نمونه (۷/۵۰%)ESBL مثبت بودند و ۷۱ نمونه (۳/۴۹%) ESBL منفی بود از ۷۳ نمونه اکلای ESBL مثبت،۵۰ نمونه (۷/۳۴%) از بیمارستان امام خمینی ایلام و ۲۳ نمونه (۱۶%) از بیمارستان میلاد تهران بودند و از ۷۱ نمونه ESBL منفی ۱۲نمونه (۳/۸%) از بیمارستان امام خمینی ایلام و ۵۹ نمونه (۴۱%) از بیمارستان میلاد تهران بودند.
بحث ونتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه ژن های qnrA، qnrB و qnrS در مقاومت به سیپروفلوکساسین در ایزوله های اکلای جدا شده از ایلام وتهران بیشترین نقش را دارا می باشند. و همچنین بین شیوع این ژن های مقاومت به سیپروفلوکساسین و شیوع فنوتیپی ESBL رابطه معنی داری وجود دارد.
کلیدواژه ها: