حذف اسید هیومیک از محیط های آبی توسط فرایند انعقاد الکتریکی توام با افزودن هیدروژن پراکسید
محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 5، شماره: 2
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 292
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-5-2_008
تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1400
چکیده مقاله:
MicrosoftInternetExplorer۴ زمینه و هدف: در فرایند سالم سازی آب شرب، اسید هیومیک
موجود در منابع آب آشامیدنی با ماده گندزدای کلر واکنش داده و فرآورده های جانبی گندزدایی
جهش زا، ناقص الخلقه زا و سرطان زا نظیر تری هالومتان ها و هالو استیک اسیدها را تشکیل می دهند. با
توجه به این مهم در این مطالعه کارایی حذف اسید هیومیک از نمونه های آبی توسط فرایند انعقاد
الکتریکی توام با افزایش هیدروژن پراکسید (ایجاد فرایند فنتون) مورد بررسی قرار
گرفت. روش بررسی: مطالعه حاضر در شرایط آزمایشگاهی و
در یک ظرف بوکال پوشیده از فویل آلومینیومی با حجم موثر یک لیتر و تجهیز شده با
الکترودهای آهنی و متصل به یک منبع تغذیه با اختلاف پتانسیل الکتریکی۱۰ ولت به روش دو قطبی،
انجام پذیرفت. ابتدا مخزن با محلول آبی حاوی غلظت۲۰ میلی گرم در لیتر اسید هیومیک پر شد و در ادامه اثر متغیرهای pH ۳، ۵، ۷و ۸، هدایت الکتریکی
حاصل از افزودن ۱، ۵/۱، ۲ و ۳ گرم در لیتر کلرید پتاسیم، افزایش مستقیم۵۰ میلی لیتر هیدروژن
پراکسید ۳۰% در زمان های واکنش ۵، ۱۵، ۳۰، ۴۵و ۶۰ دقیقه، بر حذف اسید هیومیک از نمونه های
آبی توسط فرایندهای فوق با استفاده از روش سنجش پارامتر جانشین کربن آلی توسط
دستگاه TOC آنالایزر، مشخص شد.یافته ها: نتایج نشان داد که راندمان کل حذف اسید هیومیک در ۰۱=pH .مساوی ۵، ۳ گرم بر لیتر کلرید پتاسیم و
زمان واکنش ۶۰ دقیقه حدود ۹۷% و از این مقدار ۱/۹۲ درصد سهم اثر فرایند انعقاد
الکتریکی و ۹/۷ درصد سهم اثر فرایند فنتون است. همچنین نتایج نشان داد که با افزایش pH و هدایت الکتریکی به ترتیب راندمان حذف کاهش و افزایش می یابد.نتیجه گیری: ترکیب فرایند انعقاد الکتریکی با
ماده هیدروژن پراکسید می تواند به عنوان روشی کارآمد جهت حذف اسید هیومیک از نمونه های
آبی استفاده گردد.
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal"
mso-tstyle-rowband-size:۰
mso-tstyle-colband-size:۰
mso-style-noshow:yes
mso-style-priority:۹۹
mso-style-qformat:yes
mso-style-parent:""
mso-padding-alt:۰cm ۵.۴pt ۰cm ۵.۴pt
mso-para-margin:۰cm
mso-para-margin-bottom:.۰۰۰۱pt
mso-pagination:widow-orphan
font-size:۱۱.۰pt
font-family:"Calibri","sans-serif"
mso-ascii-font-family:Calibri
mso-ascii-theme-font:minor-latin
mso-fareast-font-family:"Times New Roman"
mso-fareast-theme-font:minor-fareast
mso-hansi-font-family:Calibri
mso-hansi-theme-font:minor-latin
mso-bidi-font-family:Arial
mso-bidi-theme-font:minor-bidi}
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ادریس بذرافشان
دکترای بهداشت محیط، دانشیار مرکز تحقیقات ارتقای سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
احمد جنیدی جعفری
دکترای بهداشت محیط، دانشیار دانشکده پزشکی دانشگاه تربیت مدرس
فردوس کرد مصطفی پور
دکترای بهداشت محیط، استادیار مرکز تحقیقات ارتقای سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
حامد بیگلری
دانش آموخته کارشناسی ارشد بهداشت محیط، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :