رویکردهای مختلف به زبان انگلیسی به عنوان زبانی جهانی

به موازات فرایند جهانی شدن، دامنه­ زبان انگلیسی به اکناف جهان گسترانده شده و این زبان در طیف وسیعی از کشورها و جوامع غیرانگلیسی زبان رواج یافته است. این گسترش منجر به ظهور گونه های محلی و غیربومی این زبان شده است. پیدایش گونه ­های محلی انگلیسی، چالش­های نظری و آموزشی متعددی را فراروی برنامه ریزان زبان قرار داده، تمایز میان زبان­های اول، دوم و خارجی را از بین برده و بسیاری از مفروضات ما درباره مفهوم معیار زبانی و نگرش های زبانی را در معرض بازبینی قرار داده است. بنابراین، تلاش­های مختلفی صورت گرفته تا موقعیت این زبان را در بافت جهانی و در ارتباط با رشد روزافزون پدیده جهانی شدن تبیین نماید. در پژوهش حاضر تلاش می­شود تصویری جامع از عمده­ترین رویکردهای موجود به زبان انگلیسی ارائه گردد. از جمله­ این رویکردها می توان به انگلیسی به عنوان زبان معیار جهانی، انگلیسی­های جهانی، انگلیسی همگانی، خانواده­ زبان­های انگلیسی، زبان امپریالیستی و زبان­های جهانی انگلیسی اشاره کرد. به طور کلی، به نظر می­رسد که علیرغم رویکردهای مختلفی که در تبیین وضعیت انگلیسی به مثابه­ زبانی جهانی وجود دارد، این زبان از مفهوم یکپارچه خود فاصله گرفته، به زبانی ناهمگون تبدیل شده و معیارهای آن صورتی بومی­شده یافته است.

کلیدواژه ها:

انگلیسی ، زبان جهانی ، گویشور بومی ، گویشور غیربومی ، امپریالیسم زبانی