ارزیابی اثر پرولین و گلایسین بتائین بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک، آنزیمی، رشد و گلدهی شمعدانی(Pelargonium spp.) تحت تنش خشکی

تحقیق حاضر جهت ارزیابی اثر پرولین و گلایسین بتائین بر برخی خصوصیات مورفوفیزیولوژیک، آنزیمی، رشد و گلدهی شمعدانی(Pelargonium spp.) تحت تنش خشکی، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی با ۱۳ تیمار، سه تکرار و هر تکرار حاوی سه گیاه، در مجموع ۱۱۷ گیاه اجرا شد. تیمارها شامل اثرمتقابل محلول پاشی با پرولین و گلایسین بتائین هر کدام با دو غلظت ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم در لیتر و اعمال تنش خشکی ۲۵، ۵۰ و ۷۵ درصد ظرفیت زراعی بود. اعمال تیمارهاحدود یک ماه پس از کاشت قلمه های ریشه دار شده در بستر مناسب، انجام و نمونه برداری و ارزیابی صفات مورد نظر نیز در زمان تشکیل جوانه های گل صورت گرفت. مورفوفیزیولوژیک و آنزیمی گیاه مانند وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، شاخص ثبات غشاء سلول، آنتوسیانین گلبرگ، کلروفیل کل برگ، پرولین، پروتئین، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز و ماندگاری گل روی بوته ارزیابی گردید. نتایج نشان داد بیشترین وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه، شاخص ثبات غشاء سلول، میزان پروتئین، فعالیت آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز و ماندگاری گل روی بوته در تیمار Control و بیشترین و کمترین میزان پرولین به ترتیب در تیمار DS ۷۵% Fc+GB۵۰ppm و Control بود. همچنین بیشترین ماندگاری گل روی بوته با ۶/۸ روز مربوط به تیمار Control و کمترین ماندگاری گل روی بوته با ۳/۴ روز مربوط به تیمار DS ۷۵% Fc+GB۵۰ppm بود.

کلیدواژه ها:

پرولین ، پراکسیداز ، سوپراکسید دیسموتاز ، شمعدانی ، گلایسین بتائین