به گزینی تحمل به شوری ژنوتیپ های نخود کابلی در شرایط مزرعه
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 238
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-14-4_015
تاریخ نمایه سازی: 20 آذر 1400
چکیده مقاله:
تنش شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که تاثیر منفی بر کمیت و کیفیت تولید محصولات زراعی دارد. بنابراین شناسایی جنبه های فیزیولوژیک در شرایط تنش برای مدیریت کاهش خسارت دارای اهمیت زیادی است. در همین راستا مطالعه ای به صورت کرت های خردشده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه فردوسی مشهد در سال ۹۷-۱۳۹۶ اجرا شد. هدایت الکتریکی نیم (شاهد) و هشت دسی زیمنس بر متر (کلرید سدیم) در کرت های اصلی و ۱۷ ژنوتیپ نخود کابلی در کرت های فرعی قرار گرفتند. بیشترین میزان افزایش در کربوهیدرات های محلول و پرولین درسه ژنوتیپ MCC۶۵، MCC۹۲ و MCC۹۵ و کمترین میزان افزایش در ژنوتیپ MCC۱۲ مشاهده شد. اعمال تنش شوری افزایش ۲۴، ۱۹ و ۱۹ درصدی را در میزان پتانسیل اسمزی، مالون دی آلدئید و میزان مهار فعالیت رادیکال DPPH نشان داد. محتوی نسبی آب برگ و پایداری غشاء به ترتیب کاهش ۱۰ و ۱۳ درصدی را نشان دادند. میزان کاهش درصد بقاء، تعداد شاخه های جانبی و ارتفاع بوته به ترتیب ۶، ۲۲ و ۵۷ درصد بود. عملکرد دانه ۷۲ درصد کاهش یافت. بیشترین میزان عملکرد دانه مربوط به سه ژنوتیپ MCC۶۵، MCC۹۲ و MCC۹۵ با ۰.۱۸۳، ۰.۱۹۳ و ۰.۱۸۱ کیلوگرم در مترمربع بود و در مقابل ژنوتیپ های MCC۲۹۸ و MCC۹۸ بیشترین میزان کاهش در عملکرد دانه را داشتند. بیشترین و کمترین میزان سدیم به ترتیب مربوط به ژنوتیپ MCC۹۵ با ۵۳/۹ و ژنوتیپ MCC۶۵ با ۵.۸ میلی گرم بر گرم وزن خشک بود. بیشترین میزان پتاسیم در شرایط بدون تنش و تنش شوری به ترتیب متعلق به ژنوتیپ های MCC۶۵ و MCC۹۵ بود. ژنوتیپ هایMCC۶۵ ، MCC۹۵ و MCC۹۲ دارای برتری صفات در شرایط تنش نسبت به سایر ژنوتیپ ها بودند. درنهایت مطالعه بیشتر در ارتباط با سه ژنوتیپ برتر در شرایط تنش شوری در جهت شناسایی مکانیسم های تحمل به تنش و همچنین به عنوان زیرساخت در جهت برنامه های به نژادی پیشنهاد می گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا نصیری
دانشجوی کارشناسی ارشد اگروتکنولوژی، دانشگاه فردوسی مشهد
جعفر نباتی
استادیار گروه بقولات، دانشگاه فردوسی مشهد
احمد نظامی
استاد گروه اگروتکنولوژی و گروه بقولات دانشگاه فردوسی مشهد
محمد کافی
استاد گروه اگروتکنولوژی و گروه بقولات دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :