اثربخشی روان درمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر کیفیت خواب بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر بهبود کیفیت خواب بیماران مبتلا به اختلالات افسردگی بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمان با گروه کنترل بود که جامعه آماری ان را بیماران افسرده مراجعه کننده به مراکز سلامت روان شهر قزوین تشکیل داده بودند که از آن میان ۳۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شده و به دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای رواندرمانی مبتنی بر ذهن آگاهی هفتگی دریافت کردند. داده ها با استفاده از مقیاس کیفیت خواب پیتزبورگ PSQI جمع آوری شده و با استفاده از مانکووا و SPSS۱۸ تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که ذهن آگاهی بر کیفیت خواب بیماران افسرده تاثیر مثبت معنادار دارد P<۰/۰۰۵ با توجه به نتایج پژوهش حاضر میتوان نتیجه گیری کرد که رواندرمانی های مبتنی بر ذهن آگاهی مداخلات موثری برای کیفیت خواب بیماران افسرده است.

کلیدواژه ها:

تنظیم هیجان ، کیفیت زندگی ، پیشگیری از عود ، کراک