تپه سرکولی، نویافته ای پیش از تاریخی در شمال خوزستان
محل انتشار: پنجمین همایش ملی باستان شناسی ایران
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 606
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCAI05_009
تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400
چکیده مقاله:
تپه سرکولی در شهرستان لالی از توابع استان خوزستان، شمال روستای سرکولی و در دشت ناهموار هارکله قرار دارد. این تپه شامل برجستگی تقریبا بیضی شکل به طول ۷۸ متر )در راستای شمالی- جنوبی(، عرض ۷۰ متر )در راستای شرقی-غربی( و ارتفاع حدودا ۱۳ متر است. این محوطه بر روی یک برجستگی طبیعی قرارداد و از جهت شمال، شرق و غرب به زمینهای کشاورزی و از طرف جنوب به خانه های روستایی محدود میگردد. داده های فرهنگی سطحی این تپه نظیر سفالهای منقوش، ابزار و ریز تیغه های سنگی و هاونهای سنگی از پراکنش نسبتا بالایی برخوردار و در سرتاسر سطح محوطه یافت میشوند. بقایای معماری نیز در سطح تپه هم بصورت خشکه چین و هم بصورت دیوارهای دارای ملاط قابل مشاهده است. سفالها بر اساس مقایسه صورت گرفته مربوط به دوره های شوشان عتیق، شوشان میانی، فاز اول شوشان جدید و دوره اسلامی است که پراکنش سفالهای شوشان جدید در سطح محوطه نسبت به دیگر دوره ها بیشتر میباشد. باتوجه به شواهد سفالی ساکنین تپه سرکولی نیز با دشت خوزستان در ارتباط و با در نظر گرفتن ماهیت کوچرو بودن آنها در ماه هایی از سال به سمت دشت و در ماه هایی به کوهستان در رفت و آمد بوده اند. با تکیه بر داده های سفالی آخرین دوره استقراری در تپه سرکولی دوره شوشان جدید۱ میباشد که این موضوع با متروک شدن چغامیش و رونق شوش نیز مطابقت دارد.
نویسندگان
فرزاد نجفی
کارشناس ارشد باستانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت