روشی نوین جهت بهبود قابلیت ردیابی ترک در چرخ دنده های مارپیچ

سیستم­های چرخ دنده ای مارپیچ نسبت به چرخ دنده های ساده از دقت، عمر و کاربرد بیشتر و لرزش، سروصدا و خطای انتقال کمتری بهره می­برند. یکی از مواردی که می­تواند در کارکرد این سیستم­ها خلل ایجاد کند، وجود ترک در ریشه دندانه چرخ دنده است. به همین دلیل شناسایی ترک ریشه دندانه در مراحل اولیه پیدایش و رشد آن، بسیار حائز اهمیت است. یکی از روش­های متداول برای استخراج اثر ترک­ها از سیگنال ارتعاشی، استفاده از روش سیگنال باقیمانده است. ازآنجاکه محاسبه سیگنال باقیمانده مستلزم دانستن سیگنال ارتعاشی حالت سالم و یا پارامترهای اولیه و شرایط کاری سیستم مورد بررسی است، ارائه راه­کاری جهت برجسته نمودن اثر ترک روی سیگنال ارتعاشی بدون نیاز به اطلاعات دیگر می­تواند بسیار مفید واقع شود. در این پژوهش، ابتدا روش محاسبه سفتی درگیری چرخ دنده های مارپیچ و اثر ترک دندانه روی آن بررسی شده و سپس یک سیستم کامل چرخ دنده ای مارپیچ تک مرحله ای شامل موتور و بار، مدل­سازی و به صورت عددی حل شده تا سیگنال ارتعاشی سیستم حاصل گردد. سپس تاثیر این روش بر سیگنال ارتعاشی به دست آمده از شبیه­سازی دینامیکی یک سیستم با یک ترک کوچک ارائه می­گردد. نهایتا روش پیشنهادشده روی سیگنال ارتعاشی سیستم ارائه شده در یکی از تحقیقات پیشین، اعمال شده و کارایی آن نشان داده می­شود.

کلیدواژه ها:

چرخدنده مارپیچ ، ردیابی ترک ، خطای انتقال ، پردازش سیگنال