اثر راه کارهای تغذیه ای کاهش سطوح نشاسته بر توان تولیدی، متابولیت ها سرمی و عملکرد کبدی در گاوهای هلشتاین تازه زا

هدف از اجرای پژوهش حاضر ارزیابی آثار کاهش درصد نشاسته با حفظ سطح فیبر حاصل از شوینده خنثی در جیره به وسیله جایگزین کردن دانه جو، سیلاژ ذرت و یا هر دو بر ماده خشک مصرفی، عملکرد شیردهی، غلظت متابولیت­ها، شاخص عملکرد کبد (LFI) و شاخص کمی حساسیت به انسولین تجدیدنظرشده (RQUICKI) در جیره گاوهای تازه زا بود. سی وشش راس گاو چند بار زایش بر اساس تولید شیر پیشین و امتیاز وضعیت بدنی بلوک بندی شدند و به طور تصادفی به یکی از ۴ تیمار آزمایشی از روز زایش تا ۲۱ روز پس از زایش اختصاص یافتند. جیره های آزمایشی یک جیره با سطح نشاسته بالا حاوی دانه جو (CO؛ ۹/۲۴ درصد نشاسته و صفر درصد تفاله چغندرقند) و ۳ جیره با سطوح نشاسته پایین که در آن ها تفاله چغندرقند به جای دانه جو آسیاب شده (BB؛ ۶/۱۹ درصد نشاسته و ۷ درصد تفاله چغندرقند)، سیلاژ ذرت (BC؛ ۶/۲۰ درصد نشاسته و ۱۲ درصد تفاله چغندرقند) و مخلوطی از دانه جو و سیلاژ ذرت (BCB؛ ۳/۲۰ درصد نشاسته و ۱۲ درصد تفاله چغندرقند) جایگزین شد. ماده خشک مصرفی برای BC (۲/۱ کیلوگرم در روز) و BCB (۱ کیلوگرم در روز) نسبت به گاوهای تیمار CO بالاتر بودند، درحالی که در گروه BB پایین تر (۱/۱ کیلوگرم در روز) بود. مطابق با نتایج ماده خشک مصرفی، تولید شیر تمایل داشت تا ۵/۲ و ۴/۲ کیلوگرم در گروه BC و BCB نسبت به گروه CO، بالاتر باشد؛ درحالی که گاوها در BB ۴/۲ کیلوگرم در روز شیر کم تری نسبت به CO تولید کردند. در مقایسه باCO، گاوهای تغذیه شده با BB دارای غلظت سرمی گلوکز پایین­تری بودند، درحالی که گاوهای تغذیه شده با BC و BCB دارای گلوکز سرم بالاتری بودند. غلظت انسولین سرم برای گاوهای BB کم تر از سایر جیره های آزمایشی بود. در مقایسه باCO، غلظت سرمی NEFA و BHB برای BC و BCB کم تر بود، اما بین BB  و CO مشابه بود. گاوهای COو BC در مقایسه با گاوهای BB، شاخص کمی حساسیت به انسولین تجدید نظر شده پایین تری داشتند و گاوهای BCB تمایل به داشتن RQUICKI کم تر در مقایسه با BB طی دوره پس زایش داشتند. غلظت گاما گلوتامیل ترانسفراز (GGT) در گاوهای BC و BCB نسبت به گاوهای CO و BB پایین تر بود. گاوهای تغذیه با CO  و BB، غلظت بیلی روبین سرم بیش تری نسبت به گاوهای تغذیه شده با BC و  BCB داشتند. گاوهای BC دارای شاخص عملکرد کبد بالاتری نسبت به گاوهای BB بودند و تمایل داشتند LFI  بیش تری نسبت به گاوهای CO داشته باشند. به طورکلی، کاهش نشاسته غذایی با جایگزینی سیلاژ ذرت (BC) یا ترکیبی از سیلاژ ذرت و دانه جو (BCB) در مقایسه با زمانی که تفاله چغندرقند به جای دانه جو (BB) به منظور کاهش نشاسته استفاده شد منجر به بهبود در ماده خشک مصرفی، تولید شیر، متابولیسم انرژی و عملکرد کبدی در طول ۲۱ روز اول شیردهی گردید.

کلیدواژه ها:

الیاف غیر علوفه ای ، جیره کم نشاسته ، گاوهای تازه زا ، متابولیت های سرمی