اثربخشی آموزش مهارت نظم جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پریشانی روانشناختی و انعطاف پذیری شناختی بیماران قلبی و عروقی

مقدمه: تنظیم هیجان شامل همه­ی راهبردهای آگاهانه و غیرآگاهانه­ای می­شود که برای افزایش، حفظ و کاهش مولفه­های هیجانی، رفتاری و شناختی یک پاسخ هیجانی به کار برده می­شود. هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش مهارت­ نظم­جویی هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی بر پریشانی روانشناختی و انعطاف­پذیری شناختی در بیماران قلبی و عروقی بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع طرح­های نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می­باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه بیماران قلبی و عروقی  شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۷ بودند که  از بین آن­ها ۳۰ نفر به عنوان نمونه به روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند (هر گروه ۱۵ نفر). مداخله آموزش نظم­جویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی برای گروه آزمایش در ۸ جلسه ۹۰ دقیقه­ای اجرا شد در حالی که گروه کنترل در این مدت هیچگونه مداخله­ای دریافت نکرد. جهت جمع­آوری اطلاعات از پرسشنامه افسردگی، اضطراب و استرس (DASS-۲۱) و انعطاف­پذیری شناختی (CFI) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تحلیل کوواریانس چندمتغیره و به کمک نرم­افزار SPSS نسخه ۲۰ استفاده شد. یافته­ ها: تحلیل داده­­­ها نشان داد که بین میانگین نمره­های پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی­داری وجود دارد (۰۵/۰>P)؛  بدین معنی که آموزش نظم­جویی  هیجان مبتنی بر رفتاردرمانی دیالکتیکی باعث کاهش افسردگی، اضطراب و استرس  و افزایش انعطاف پذیری شناختی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل شد. نتیجه­ گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، می­توان برای بهبود پریشانی روانشناختی و انعطاف ­پذیری شناختی بیماران قلبی از نظم­جویی هیجان مبتنی بر رفتار درمانی دیالکتیکی سود جست.  

کلیدواژه ها:

Emotion Regulation ، dialectical behavioral therapy ، Psychological Distress ، Cognitive Flexibility ، Cardiovascular Patients ، نظم جویی هیجان ، رفتار درمانی دیالکتیکی ، پریشانی روانشناختی ، انعطاف پذیری شناختی ، بیماران قلبی و عروقی