ارزیابی زنجیره تامین رادیونوکلید مولیبدن-۹۹ از طریق شکافت اورانیم با غنای پایین در ایران

تکنسیم-m۹۹ مهم­ترین رادیوداروی پزشکی هسته ای است که حاصل واپاشی مولیبدن-۹۹ است. در حال حاضر، نیاز ایران به رادیونوکلید مولیبدن-۹۹ به مقدار Ci ۱۲۰ در هفته است. بیش از ۹۰% مولیبدن- ۹۹ تولیدی در جهان از طریق شکافت اورانیم- ۲۳۵ حاصل می شود. زنجیره تامین این رادیونوکلید شامل ماده هدف اورانیم- ۲۳۵، رآکتور هسته ای، تاسیسات فراوری مولیبدن- ۹۹ و تاسیسات تولید ژنراتور مولیبدن- ۹۹/ تکنسیم- m۹۹ است. بررسی پتانسیل ها و امکانات موجود در داخل کشور نشان از امکان پذیر بودن تولید آن در ایران دارد. این پژوهش به بررسی اجزای زنجیره تامین این رادیونوکلید در ایران و نحوه همسو کردن آن ها و نیز توضیحاتی در مورد انتخاب فرایند رادیوشیمیایی مناسب تولید آن می پردازد. هدف اورانیمی به­صورت صفحات کوچکی که قابلیت پرتودهی در رآکتور تحقیقاتی تهران را داشته باشد به­عنوان خوراک واحد تاسیسات فرآوری انتخاب شد. با توجه به محدودیت های خاص ایران، روش اصلاحی آمور که تلفیقی از روش آمور و رومول است، برای هدف های اکتاکسید اورانیم- آلومینیم/ آلومینیم قابل دسترس ایران، گزینه مناسب تشخیص داده شده و براساس آن فعالیت های پژوهشی و اجرایی هدف گذاری شدند.

کلیدواژه ها:

مولیبدن-۹۹ ، تکنسیم-m۹۹ ، اورانیم با غنای پایین ، فرایند اصلاحی آمور ، فرایند رومول