آموزش اثربخشی تاب آوری با تاکید بر آموزه های دینی بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر هنرستان های ناحیه (۳) اهواز

چکیده هدف اصلی این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش تاب آوری با تاکید بر آموزه های دینی بر کیفیت زندگی دانش آموزان دختر هنرستان های ناحیه ۳ اهواز است. جامعه ی آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر هنرستان های ناحیه ۳ شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۳۹۴- ۱۳۹۳ بودند. پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آموزان- پس آموزان همراه با دوره پیگیری و گروه کنترل بوده است. نمونه مورد بررسی، شامل ۶۰ نفر از دانش آموزان است که واجد یک انحراف معیار پایین تر از میانگینی در پرسشنامه تاب آوری و کیفیت زندگی بودند که از طریق روش نمونه گیری تصادفی- خوشه ای انتخاب شدند. سپس به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تاب آوری کانرو دیویدسون و پرسشنامه کیفیت زندگی ۲۶ آیتمی بود. در گروه ۸ جلسه آموزش تاب آوری با تاکید بر آموزه های دینی به شیوه گروهی اعمال گردید، اما گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها علاوه بر روش های آماری توصیفی نظیر میانگین، انحراف معیار و ... از روش های آمار استنباطی مانند کواریانس چند متغیری، آلفای کرونباخ، تحلیل واریانس استفاده گردید. نتایج حاصل میزان کیفیت زندگی در گروه آزمایش بین دانش آموزان دختر نسبت به پیش آموزان و گروه کنترل به طور معنی داری بهبود یافت. این نتایج در دوره پیگیری کماکان ادامه داشت.  

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، آموزه های دینی ، کیفیت زندگی