اثر تاریخ کاشت و فواصل مختلف بین ردیف بوته بر شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک و برخی خصوصیات فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش (L. Hibiscus sabdariffa)

چای ترش با نام علمی (L. Hibiscus sabdariffa) یک گیاه دارویی جدید مناسب در الگوی کشت محسوب می شود که با توجه به مصارف مختلف آن اخیرا مورد توجه کشاورزان قرار گرفته است. بهمین منظور یک طرح تحقیقاتی بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در دو سال زراعی۹۲-۱۳۹۱ و ۹۳-۱۳۹۲ انجام شد. فاکتور اصلی شامل پنج تاریخ کاشت در زمان های ۲۰ اسفند، ۱۰ و ۲۵ فروردین، ۱۵ اردیبهشت و ۱ خرداد و سه فاصله بین ردیف بوته ۵۰، ۷۵ و۱۰۰ سانتی متر بعنوان فاکتور فرعی انتخاب شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب طی دوسال آزمایش نشان داد که تاخیر در کاشت سبب کاهش شاخص سطح برگ، تجمع ماده خشک، عملکرد کاسبرگ، عملکرد دانه و عملکرد زیست توده گردید. بیشترین عملکرد کاسبرگ و عملکرد دانه به ترتیب در تاریخ کاشت ۲۰ اسفند با تولید ۹۹۰ و ۱۳۳۸کیلوگرم در هکتار حاصل شد و کمترین تولید آنها در تاریخ کاشت ۱ خرداد به ترتیب ۵۹۴ و ۷۶۶ کیلوگرم در هکتار بود. عملکرد کاسبرگ در فاصله ردیف ۵۰ سانتی متر نسبت به فاصله ردیف ۷۵ و ۱۰۰ سانتی متر به ترتیب ۲۴ درصد، ۶۱ درصد و عملکرد دانه به ترتیب ۵/۹ درصد  و ۲۰ درصد افزایش نشان داد. میزان آنتی اکسیدان کاسبرگ، اسیدیته کاسبرگ، ویتامین ث کاسبرگ، درصد پروتئین و درصد روغن دانه تنها تحت تاخیر تاریخ کاشت قرار گرفتند. بیشترین درصد خاصیت آنتی اکسیدانی کاسبرگ (۱۷/۹۰ درصد) به تاریخ کاشت ۱۵ اردیبهشت تعلق داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، تاریخ کاشت گیاه چای ترش در نیمه دوم اسفند تا اواسط اردیبهشت با فاصله ردیف ۵۰ سانتی متر با شرایط اقلیمی جیرفت مناسب به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

Acidity ، Antioxidant ، Hibiscus Sabdariffa ، Seed oil percent ، Sepal yield ، Vitamin C ، آنتی اکسیدان ، اسیدیته ، درصد روغن دانه ، سبدریفا ، عملکرد کاسبرگ ، ویتامین ث