مهار زیستی Fusarium fujikuroi عامل بیماری پوسیدگی طوقه برنج با استفاده از باکتری-های آنتاگونیست در استان گیلان

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 212

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPP-34-3_001

تاریخ نمایه سازی: 14 دی 1400

چکیده مقاله:

بیماری پوسیدگی طوقه برنج با عامل Fusarium fujikuroi یکی از مهم­ترین بیماری­های برنج در ایران و جهان است. در این تحقیق از مجموع ۸۰ نمونه جمع­آوری شده از مزارع برنج استان گیلان، ۱۸ سویه باکتریایی جداسازی گردید و توانایی آنتاگونیستی ۸ سویه باکتریایی شامل Bacillus subtilis، Bacillus circulans، Pseudomonas putida، Pseudomonas syringae، Pseudomonas aeruginosa، Pseudomonas fluorescens (N۴۷)، Pseudomonas fluorescens (۱۴۹)  و  Pseudomonas fluorescens (Chao) در آزمایشگاه و گلخانه به اثبات رسید. برای این منظور در آزمایشگاه از روش­های کشت متقابل، اثر ترکیبات فرار، تولید مواد سیدروفور و تولید آنتی­بیوتیک استفاده گردید. در روش کشت متقابل P. putida  با ۹۲/۳۹ درصد، در روش اثر ترکیبات فرار  B. subtilisبا ۰۱/۳۱ درصد، در روش تولید سیدروفور سویه­های  P. fluorescens (N۴۷)و B. subtilis به ترتیب با ۱۰/۵۲ و ۸۵/۴۵ درصد و در روش تولید آنتی­بیوتیکP. putida  با ۲۱/۵۹ درصد بیشترین تاثیر را در مهار رشد میسلیومی قارچ عامل بیماری نشان دادند. این سویه­های باکتریایی روی برنج در شرایط گلخانه­ای، مایه­زنی شدند و براساس نتایج حاصل از تجزیه واریانس در شرایط گلخانه، بین تیمارهای مختلف از نظر صفات شدت بیماری، وزن تر، وزن خشک و ارتفاع بوته اختلاف معنی­داری در سطح احتمال ۱% وجود داشت. در بین باکتری­های مورد بررسی، کمترین شدت بیماری به­ترتیب متعلق به تیمار با باکتری­های P. putida و B. subtilis، در مورد صفت ارتفاع بیشترین ارتفاع به­ترتیب مربوط به تیمار با باکتری­های P. putida وB. subtilis و در مورد صفات وزن تر و نیز وزن خشک بیشترین وزن مربوط به تیمار با باکتری P. putida بود. با توجه به نتایج به­دست آمده از بررسی­های بیوکنترل در آزمایشگاه و گلخانه، سویه­های P. putida و B. subtilis موثر­ترین باکتری­ها در کنترل بیماری پوسیدگی طوقه برنج بودند.

نویسندگان

محمد رضا صفری مطلق

دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

مرضیه دشتی

دیلمان لاهیجان

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Barraquio W.L., Ladha, J.K., and Watanabe I. ۱۹۸۳. Isolation and ...
  • Bertrand P.F., and Gottwald T.R. ۱۹۹۷. Evaluation of fungicides for ...
  • de Boer M., Bom P., Kindt F., Keurentjes J.J., van ...
  • Fiddaman P.J., and Rossal S. ۱۹۹۳. The production of antifungal ...
  • Geels F.P., and Schippers B. ۱۹۸۳. Reduction of yield depressions ...
  • Hua J.L., Li X.M., and Luo R.H. ۲۰۰۴. Identification of ...
  • Jamali F., Sharifi Tehrani A., Akhovat M., and Zakeri Z. ...
  • Kazempour M.N., and Anvari M. ۲۰۰۹. Isolation of Fusarium fujikuroi ...
  • Kazempour M.N., and Elahinia S.A. ۲۰۰۷. Biological control of Fusarium ...
  • Kraus J., and Loper J.E. ۱۹۹۲. Lack of evidence for ...
  • Kumar M.N., Laha G.S., and Reddy C.S. ۲۰۰۷. Role of ...
  • Lu F., Chen Z.Y., and Liu Y.F. ۱۹۹۹. Effect of ...
  • Matić S., Spadaro D., Garibaldi A., and Gullino M.L. ۲۰۱۴. ...
  • Nourozian J., Etebarian H.R., and Khodakaramian G. ۲۰۰۶. Biological control ...
  • Padasht Dehkaee F., Mansouri Jajai Sh., and Rouhani H. ۲۰۰۴. ...
  • Schaad N.W., Jonse J.B., and Chun W. ۲۰۰۱. Laboratory guide ...
  • Sivakumar D., Wijeratnam R.W., Wijesundera R.L.C., Marikar F.M.T., and Abeyesekere ...
  • Thara K.V., and Gnanamanickam S.S. ۱۹۹۴. Biological control of rice ...
  • نمایش کامل مراجع