جداسازی هیدروژن از مخلوط متان-هیدروژن توسط جاذبهای زئولیتی جامد اصلاح شده با کربن فعال

در این پژوهش فرآیند جذب سطحی برای جداسازی مخلوط هیدروژن و متان به کار گرفته شد. در این فرآیند ابتدا جاذبهای زئولیتی۳A ،۴A ، ۱۳X وکربن فعال مورد استفاده قرار گرفته و میزان جذب متان و هیدروژن در دستگاه آزمایشگاهی تعیین گردید. از میان جاذبها، نمونه ۳$ بیشترین مقدار جذب متان را داشت. جاذب زئولیتی ۳A اصلاح شده توسط کربن فعال در سه نمونه ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد وزنی تهیه شد. نتایج نشان داد جاذب ۳A اصلاح شده با %۵ وزنی کربن فعال مقدار بیشتری از متان را جذب میکند. اثر دما و فشار برمقدار جذب روی جاذب زئولیتی ۳A و ۳A اصلاح شده با کربن فعال به ترتیب در دماهای ۱۵، ۲۵، ۳۵ درجه سلسیوس و در فشارهای ۳، ۵ و ۷ بار بررسی شد. مقدار جذب متان در شرایط بهینه برای جاذب زئولیتی اصلاح شده توسط کربن فعال ۵/۶۷ میلیمول بر گرم میباشد. نتایج جذب گاز در شرایط بهینه ی جذب به صورت دمای ۱۹/۶ درجه سلسیوس، فشار ۶/۱۴ بار و کربن فعال موجود در جاذب ۵/۱۴ درصد تعیین گردید. به منظور بررسی ساختار جاذب اصلاح شده و جاذب اولیه آنالیزهای دستگاهی BET و SEMانجام گرفت.

کلیدواژه ها:

جذب سطحی ، زئولیت ۳A ، اصلاح جاذب ، هیدروژن/متان