روش های کمی و کیفی برآورد فرسایش و رسوب با استفاده از مدلهای MPSIAC و EPM در حوضه آبخیز ورده (شمال باختریکرج)
محل انتشار: فصلنامه علوم زمین، دوره: 22، شماره: 88
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 195
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GSJ-22-88_015
تاریخ نمایه سازی: 16 بهمن 1400
چکیده مقاله:
حوضه آبخیز ورده در شمال باختر شهر کرج و در پهنه ساختاری البرز مرکزی قرار دارد و آب و هوایی نیمه مرطوب و مساحتی برابر با ۹۷/۶۸ کیلومتر مربع دارد. سازندهای مختلفی در این حوضه وجود دارند که بیشتر از سنگ های شیلی، توف شیلی، توف ماسه ای و سنگ آهک ساخته شده اند. سازند کهر به سن پرکامبرین، کهن ترین و رسوبات آبرفتی کواترنر جوان ترین نهشته های حوضه مورد مطالعه هستند. هدف از این مطالعه بررسی حساسیت سازندها به فرسایش با روش های کیفی، تعیین ویژگی های فیزیوگرافی و زمین ریخت شناسی و روشهای کمی، با مدلهای تجربی و میزان رسوبدهی است. برای انجام این پژوهش مطالعات کتابخانه ای، صحرایی و تفسیر عکس های هوایی انجام شده است. با استفاده از اطلاعات به دست آمده از ویژگی های هندسی، زیرحوضه V۱ کمینه شیب و ارتفاع و زیرحوضه V۷-۲ بیشینه شیب و ارتفاع را دارند. حوضه آبخیز ورده از واحدهای کوهستان (m، (Mواحد تپه ماهور(h) و نهشتههای آبرفتی (Qal, Qt) تشکیل شده است. رخساره (Mio) بیشترین مساحت حوضه را تشکیل میدهد. در روش MPSIAC تاثیر و نقش ۹ عامل و در روش EPM، ۴ عامل مهم و موثر در فرسایش خاک و تولید رسوب در حوضه، ارزیابی و بسته به شدت و ضعف هر عامل، امتیاز یا عددی برای آن در نظر گرفته شد. از مجموع امتیازها یا عددهای به دست آمده برای عوامل مختلف، میزان رسوب دهی حوضه از رابطه QS=۰/۲۵۳e۰/۰۳۶R محاسبه و در پایان، نقشه هر یک از عوامل ۹ گانه در محیط GIS تهیه شد. باتوجه به نتایج حاصل از مدل EPMوMPSIAC ، در میان زیرحوضه های با میزان رسوب دهی بالا، زیرحوضههای V۲ و V۳ در اولویت اول برای برنامه های حفاظت خاک قرار می گیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شیما قلی پوری
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
پرویز غضنفری
استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه بین المللی امام خمینی، قزوین، ایران
محمود الماسیان
استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال، تهران، ایران
نادر جلالی
استادیار، پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :