تعیین ارزش رجحانی گونههای مورد چرای دام در مراتع سبلان استان اردبیل

بهره برداری بهینه از مرتع مستلزم شناخت ویژگ یهای مرتع از جمله گونه های گیاهی، دام و عوامل تاثیرگذار محیطی می باشد. ارزشرجحانی گونه های قابل چرا در مرتع به دو طریق زمان سنجی و تعیین درصد بهره برداری شده گونه ها در مرتع سبلان مطالعه شد. نتایج تجزیهآماری تعیین ارزش رجحانی با روش زمان سنجی در مهر و موم های ۱۳۸۶-۱۳۸۸ نشان داد، بیشترین مدت زمان چرا از گونه Festuca sulcata و Alopecorus textilis و کمترین میانگین مدت زمان چرا مربوط به گونه Taraxacum officinalis بوده است. در مراتع سبلان مدت زمان چرا در بیشتر گونه ها به جز گونه Festuca sulcata با توسعه فصل رویش کاهش یافته است. مقایسه میانگین بر اساس شاخص رجحانبر روی گونه های مورد بررسی اگرچه از لحاظ آماری معنی دار نبوده است، اما بیشترین میانگین مربوط به گونه Alopecorus textilis و Festuca sulcata و کمترین میانگین مربوط به گونه Bromus tomentelus بوده و تمامی گونه های این مراتع در کلاس II گروه بندی شد و تغییرات میزان شاخص طی فصل چرا نیز چندان محسوس نبود.

کلیدواژه ها:

گوسفند ، زمان سنجی چرا ، مدت چرا