از نشانه های شهری تا نشانه های فرهنگی- اجتماعی؛ به سوی رویکرد نشانه شناسی اجتماعی

بناها به عنوان نشانه های شهری نقش مهمی در محیط شهری از خلق هویت تا جهت یابی ایفا می کنند و اگر معنای ثانویه ای بر آن ها مترتب گردد تبدیل به نشانه های فرهنگی- اجتماعی می گردند. بنابر این بررسی عواملی که در ارتقای یک اثر معماری به نشانه فرهنگی- اجتماعی موثرند، حائز اهمیت است. هدف نوشتار پاسخگویی به این پرسش است که: چه عواملی و چگونه در ارتقای معنای یک اثر معماری از نشانه شهری به نشانه فرهنگی اجتماعی موثرند؟ روش تحقیق در بررسی ادبیات نظری، مطالعات استادی و کتابخانه ای و در بررسی نمونه های موردی تفسیری-تحلیلی است؛ رویکرد نحلیلی این پزوهش نشانه شناسی اجتماعی است. نتیجه تحقیق آن است که مولفه های تاثیرگذار بر ارتقای یک اثر معماری به نشانه فرهنگی-اجتماعی عبارتند از: عوامل کالبدی (شامل فرم، تناسبات، ابعاد، رنگ، بافت، پیش زمینه و پس زمینه، تکنولوژی و سبک)، عوامل ساختاری (شامل نفوذپذیری، موقعیت و وسعت)، عوامل معنایی (شامل ابعاد اجتماعی (سنت، قدرت، رسانه، اقتصاد، خاطرات جمعی)، عوامل فرهنگی (آئیین ها و مراسم)، روانکاوی (ناخودآگاه جمعی و تباری)، زمان (هم زمانی و درزمانی)، عوامل کالبدی (بعد زیبایی شناسی، نشانه ها (کلامی، انتزاع، انواع نشانه)، عوامل اقلیمی، کاربری اجتماعی).

کلیدواژه ها:

نشانه شهری ، نشانه فرهنگی- اجتماعی ، نشانه شناسی ، نشانه شناسی اجتماعی