بررسی تاثیر استفاده از نانو گرافن به منظور جلوگیری از مهاجرت گاز به درون دوغاب سیمان چاه های نفت مناطق نفت خیز جنوب ایران

یکی از مهمترین و چالش برانگیزترین موارد در عملیات حفاری، سیمان کاری چاه های نفت می باشد. هدف اصلی سیمان در چاه ها جداسازی ناحیه ای و پشتیبانی از لوله جداری می باشد. در عملیات سیمان کاری چاه،باید اطمینان حاصل کرد تا یک عملیات سیمان کاری با کیفیت مطلوب حاصل شود. نانوذرات افزودنی به سیمان به دلیل سطح ویژه ی بالایی که دارند در فرآیند سیمان کاری اغلب با هدف جلوگیری از مهاجرت گاز، شتاب دهنده فرآیند هیدارسیون سیمان و افزایش مقاومت تراکمی سیمان مورد استفاده قرار می گیرند. هدف زا این پایان نامه بررسی تاثیر استفاده از نانو ذرات گرافن به منظور بهبود خواص جلوگیری کننده از مهاجرت گاز در دوغابهای سیمان استفاده شده در چاه های نفتی مناطق نفت خیز جنوب می باشد. نتایج آزمایشگاهی نشان داد که رفتار رئولوژیکی دوغاب های سیمان هنگام اضافه شدن نانو گرافن ها تغییر خاصی نداشتند. همچنین با افزودن نانو ذرات گرافن به مقدار BWOC ٪ ۰/۹ استحکام تراکمی حدود ۱۰٪ افزایش داشت. افزودن نانوگرافن به مقدار BWOC ٪ ۰/۹، مایعات آزاد دوغاب سیمان را در محدوده ۵۰٪ تا ۷۲٪ کاهش داد. در مورد انقباض حجمی سیمان برای دوغاب حاوی BWOC ٪ ۰/۶ نانوگرافن ، این کاهش حدود ۳۰٪ بود.

کلیدواژه ها:

نانو گرافن ، مهاجرت گاز ، سیمان کاری ، لوله جداری ، استحکام تراکمی