هنجاریابی، پایایی، و روایی مقیاس خوش بینی و بررسی رابطه بین خوش بینی، خودتسلط یابی، و افسردگی در شهر اصفهان

تحقیق حاضر به هنجاریابی، پایایی و روایی مقیاس خوش بینی (LOT) و همچنین به بررسی رابطه خوش بینی، خودتسلط یابی، افسردگی و متغیرهای جمعیت شناختی پرداخته است و هدف آن تعیین هنجارها، میزان پایایی و روایی مقیاس خوش بینی در شهر اصفهان و تعیین میزان رابطه متغیرهای ذکر شده می باشد. بدین منظور ۱۲۰ آزمودنی به طور تصادفی از جامعه شهر اصفهان انتخاب و مقیاس های خوش بینی، خودتسلط یابی، افسردگی و فرم جمعیت شناختی را تکمیل کردند. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی بود که شامل روش پیمایشی، ارزیابی، مقایسه ای و همبستگی است. یافته های تحقیق رتبه های درصدی و نمرات استاندارد T را به عنوان هنجارهای مقیاس خوش بینی نشان داد. همچنین نقطه برش بر اساس رتبه درصدی ۱۰ و ۹۰ و نمرات استاندارد T محاسبه گردید. نتایج به دست آمده بر اساس روش بازآزمایی و آلفای کرونباخ حاکی از پایایی بالای مقیاس خوش بینی می باشد. ضرایب روایی هم زمان بین مقیاس خوش بینی با افسردگی و خودتسلط یابی به ترتیب -۰.۶۴۹ و ۰.۷۲۵ به دست آمد. تحلیل عوامل مقیاس خوش بینی نشان داد که این مقیاس از دو عامل امید به آینده و نگرش مثبت نسبت به وقایع، تشکیل شده است. دیگر یافته ها نشان داد که بین خوش بینی با خودتسلط یابی، افسردگی، سن، درآمد، سن مادر، و فصل تولد رابطه معناداری وجود دارد (P

کلیدواژه ها:

مقیاس جهت گیری نسبت به زندگی (LOT) ، خوش بینی ، خودتسلط یابی ، افسردگی ، هنجاریابی ، پایایی و روایی