بررسی ارتباط کاراکترهای شخصیتی و سلامت روانی با هوش هیجانی دانش آموزان کم بینای دوره متوسطه

مقدمه هر گونه اختلال در حواس پنج گانه انسان دچار نقص و معلولیت همراه گردد قطعا در ابعاد دیگر زندگی تاثیر جهت دهندگی را بصورت گسترده شاهد خواهیم بود.براساس پژوهش های مرتبط، معلولیت و نقص بینایی از دامنه گسترده تری فرد را دچار انواع اختلالات درگیر می کند هدف از این پژوهش بررسی ارتباط کاراکترهای شخصیتی و سلامت روانی با هوش هیجانی دانش آموزان کم بینای دوره متوسطه شهر تهران می باشد.روش پژوهش حاضر با شیوه نیمه تجربی صورت گرفته است. در این تحقیق جامعه آماری عبارت است از کلیه دانش آموزان نابینای مقطع متوسطه شهر تهران که در سال تحصیلی۱۴۰۰ مشغول تحصیل می باشند. انتخاب نمونه به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای و به تعداد ۴۴ نفر صورت گرفت. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)،پرسشنامه شخصیتی نئوفرم کوتاه (NEO-FFI) و مقیاس هوش هیجانی سیبریاشرینگ بود. یافته ها نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون صورت گرفت. نتایج نشان داد که بین هوش هیجانی با سلامت روانی همبستگی مثبت ۷۷/۰، با وجدان بودن ۳۸/۰، برونگرایی ۲۷/۰ و نوروز گرایی همبستگی منفی معنی دار ۷۵/۰ وجود داشت (۰۰۱/۰P<). نوروزگرایی، سلامت روانی و با وجدان بودن مجموعا ۶۲/۰ درصد از واریانس هوش هیجانی را تبیین می کنند. نتیجه گیری از عمده ترین مشکلات دانش آموزان کم بینا،فاصله گیری از اجتماع،تحریک پذیری بالا،احساس محدودیت می باشد توجه به ویژگی های شخصیتی به همراه اصول ارتقاء سلامت روانی در رسیدن به اهداف درمانی و مداخلات رفتاری جهت ارتقاء هوش هیجانی دانش آموزان کم بینا مفید می باشد.

کلیدواژه ها:

کم بینا ، هوش هیجانی ، کاراکترهای شخصیتی ، سلامت روانی