اثر عصاره گیاه چای ترش بر سامانه ایمنی، وضعیت پاداکسیدانی پلاسما، تعادل اکسیدانی و فراسنجه های عملکردی و بیوشیمیایی خون مرغ های تخم گذار مسن

از آن­جا که دانش کافی درباره غلبه بر شرایط پرتنش طبیعی، با کمترین هزینه و بدون عوارض جانبی، در مرغ­های تخم گذار مسن وجود ندارد، دو آزمایش با هدف بررسی اثر عصاره گیاه چای ترش، به عنوان یک پاداکسیدان طبیعی، بر سامانه ایمنی، فراسنجه­های بیوشیمیایی خون، وضعیت پاداکسیدانی پلاسما و تعادل اکسیدانی مرغ­های تخم­گذار مسن در دوره های تولک و پس از تولک و نیز ارزیابی صفات عملکردی و کلسترول زرده تخم­مرغ­های تخم­گذار در مرحله دوم تولید (بعد از تولک) طراحی شد. بعد از تعیین خواص پاداکسیدانی در مرحله پیش آزمایش، هر یک از آزمایش­های اصلی با ۲۰۰ قطعه مرغ تخم­گذار سویه های-لاین W-۳۶ در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت. در هر دو آزمایش، ۵ تیمار آزمایشی به ترتیب شامل جیره شاهد، جیره پایه به همراه ۳۰۰  و ۷۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم عصاره برگ و جیره پایه با ۳۰۰ و ۷۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم عصاره کاسبرگ­ بود. برخلاف دوره پس از تولک، تلاش برای افزایش پایداری اکسیداتیو در دوره تولک موفقیت­آمیز بود، به طوری که کاسبرگ چای ترش در سطوح ۳۰۰ و ۷۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم تعادل اکسیدانی و ظرفیت کل پاداکسیدانی پلاسمای مرغ­های تخم­گذار تولک رفته را به طور معنی­داری بهبود بخشید. همچنین کاهش معنی­دار گلوکز، کلسترول و تری­گلیسرید خون در دوره پس از تولک  و کاهش معنی­دار کلسترول و تری­گلیسرید خون در دوره تولک به وسیله سطح ۷۰۰ میلی­گرم در کیلوگرم عصاره برگ چای ترش مشاهده گردید. چای ترش بر صفات عملکردی و سامانه ایمنی تاثیر معنی­داری نداشت.

کلیدواژه ها:

تولک بری ، تیترآنتی بادی ، چای ترش ، مالون دی آلدهید