دیپلماسی اقتصادی دولت سیزدهم در منطقه آمریکای لاتین: چالش های گذشته، فرصت های پیش رو

دیپلماسی فعالیت سیاسی است که ایجاد ارتباط همراه با دست یابی به منافع را فراهم می آورد. بر همین اساس، در برقراری دیپلماسی، به ویژه اقتصادی، فاصله جغرافیایی اهمیت پیدا نمی کند و در عوض منافع کشورها تعیین کننده نوع رویکردها می شود. آمریکای لاتین با وجود دوری مسیر، در دودهه اخیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران را به سمت خود کشانده است. با توجه به نوع رویکردسیاسی دولت های متحد با ایران در این منطقه، مشخص می شود که ویژگی های ایدئولوژیک در روابط با این کشورها اهمیت بالایی دارد. به همین دلیل تجربه نشان می دهد که اولا ایران از همه ظرفیت های اقتصادی منطقه استفاده نمی کند و ثانیا اتکا به برقراری روابطی پایدار و ادامه دیپلماسی اقتصادی با کشورها بر اساس ایدئولوژی حزب حاکم، سیاستی غیرقابل تضمین است. البته استفاده از سیاست های ساختارگرایانه در ایجاد روابط با آمریکای لاتین، منافع اقتصادی مناسبی را برای ایران به همراه داشته است که در این خصوص فعالیت های حوزه نفت در سه سال اخیر از اهم آن به شمار می رود. اما برای توسعه آن در آمریکای لاتین، نیاز است که برنامه ریزی فراتر از متحدان فعلی برای ایران در نظر گرفته شود. باتوجه به آنکه ایران نیازمند بازتعریف منافع و روش حضور در منطقه است، سوال این است که دیپلماسی اقتصادی دولت سیزدهم در آمریکای لاتین با چه موضوعاتی مواجه است؟ فرض اصلی پژوهش هم بر آن است که آمریکای لاتین یکی از مناطق مهم از نظر سیاسی و اقتصادی در سیاست خارجی ایران به شمار می رود. روش پژوهش تحلیلی-توصیفی است و داده ها با استفاده از روش استنادی کتابخانه ای و بررسی های میدانی گردآوری شده است.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی اقتصادی ، آمریکای لاتین ، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران ، دولت سیزدهم