امام شناسی در نامه منسوب به امام صادق(ع) خطاب به اصحاب
محل انتشار: دوفصلنامه آموزه های حدیثی، دوره: 5، شماره: 9
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 162
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HADIS-5-9_002
تاریخ نمایه سازی: 15 فروردین 1401
چکیده مقاله:
امامت از ضروریات مذهب تشیع است و تبعیت از امام جز با معرفت امام محقق نمی شود. بی تردید بهترین معرفی آن است که از زبان خود امام معصوم (ع) باشد. اولین حدیث از کتاب روضه الکافی، نامه ای از امام صادق (ع) خطاب به اصحاب است. نتایج تحلیل محتوای کمی نشان می دهد در بخشی از این نامه، کلیدواژه ی «امام» دارای تکرار قابل توجهی است؛ به گونه ای که از نظر فراوانی در مقایسه با سایر کلیدواژه ها جایگاه سوم را دارا میباشد و در ۸۸% موارد، این کلید واژه برای اشاره به ائمه معصومین (ع) به کاررفته است. ازاین رو در پژوهش حاضر با تحلیل مضمون این نامه تلاش شد تا نگاه امام (ع) در موضوع امام شناسی تبیین شود. نتایج تحلیل محتوا، ضمن اینکه مشخص می کند در مقوله ی «امام شناسی» مباحث مرتبط با معرفی امام و جایگاه امامت، صفات و وظایف امام و حق امام بر مردم بیان شده است؛ نشان می دهد، حضرت در پی اثبات جایگاه امامت یا شرح کامل اوصاف امام نبوده است بلکه تبیین اعتقاد صحیح اسلامی در زمینه امام شناسی و تاکید بر نیازمندی اصحاب به امام، جهت بهره مندی ایشان از شان هدایتگری این بزرگواران، مورد توجه آن امام همام بوده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فتحیه فتاحی زاده
استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا(س).
زهرا صرفی
استادیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا(س)
سمیه سروقد مقدم
کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث دانشگاه الزهرا(س)،