بررسی کاربرد گوگرد و کودهای زیستی بر شاخص های رشدی، روند جذب و کارایی مصرف نور نخود (Cicer arietinum L.)
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 13، شماره: 4
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 262
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-13-4_009
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1401
چکیده مقاله:
در گیاهان زراعی شاخص سطح برگ، روند جذب و کارایی مصرف نور ازجمله مهم ترین خصوصیات اکوفیزیولوژیکی محسوب می شوند که در ارزیابی میزان نور جذب شده، تولید ماده خشک موثر است. این پژوهش در سال زراعی ۱۳۹۸-۱۳۹۷ در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به صورت بلوک کامل تصادفی، با ۱۰ تیمار شامل: ۱- گوگرد پاستیلی (Spa)، ۲- گوگرد پودری (Spow)، ۳- Spa + باکتری های اکسیدکننده گوگرد (SOB)، ۴- Spa+SOB + باکتری های آزادزی تثبیت کننده نیتروژن (NFB) + باکتری های حل کننده فسفات (PSB) + باکتری های حل کننده پتاسیم (KSB)، ۵- Spow+SOB، ۶- Spow+SSB+NFB+PSB+KSB، ۷- SOB+NFB+PSB+KSB، ۸-NFB+PSB+KSB، ۹- SOB ۱۰- شاهد در سه تکرار اجرا شد. صفات و ویژگی هایی از قبیل شاخص سطح برگ، ماده خشک تجمعی، مقدار نور جذب شده و کارایی مصرف نور اندازه گیری شد. قبل از کشت، تیمارهای گوگرد به مقدار ۲۵۰۰ کیلوگرم در هکتار و باکتری ها به مقدار پنج لیتر در هکتار در کرت های موردنظر به خاک اضافه شدند. نتایج نشان داد بیشترین شاخص سطح برگ در تیمار Spa+SSB+NFB+PSB+KSB به دست آمد که نسبت به شاهد ۲۹ درصد برتری داشت. همچنین بیشترین ماده خشک تجمعی و سرعت رشد محصول در تیمار Spow+SSB+NFB+PSB+KSB بود که نسبت به شاهد ۳۱ و ۱۴ درصد افزایش داشت. حداکثر تابش جذب شده متناسب با زمان وقوع بیشترین شاخص سطح برگ نخود بود، پس از آن به دلیل کاهش شاخص سطح برگ تا انتهای دوره رشد کسر تابش جذب شده نور روند کاهشی در پیش گرفت. همچنین بیش ترین کارایی مصرف نور در تیمار Spa+SSB+NFB+PSB+KSB بود (R۲=۰.۹۱**) که نسبت به شاهد ۱۸ درصد برتری داشت. به طور کلی، نتایج نشان داد شاخص سطح برگ بالاتر سبب استفاده موثرتر از نور تابیده به کانوپی و جذب شده توسط برگ های نخود درنتیجه افزایش کارایی مصرف نور و ماده خشک گردید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جعفر نباتی
گروه بقولات، پژوهشکده علوم گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
احمد نظامی
گروه اگروتکنولوژی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد
افسانه یوسفی
گروه اگروتکنولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران.
احسان اسکوئیان
پژوهشگاه بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران، شعبه مشهد، ایران.
آرمین اسکوئیان
دانشجوی دکترای فیزیولوژی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :