طراحی نمای پاسخگو با رویکرد استفاده بهینه از تابش خورشیدی و نور طبیعی

امروزه مسئله سرمایش، گرمایش و تامین نور در تمام گونه های کاربری ها اعم از آپارتمان های مسکونی، مراکز تجاری و اداری به ویژه ساختمان های بلند و آسمان خراش ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است و از آن جایی که بسیاری از ساختمان های مطرح جهان در مناطق گرم و حتی معتدل جهان قرار گرفته است، مسئله سرمایش اهمیت بیشتری یافته است. اهمیت این مسئله به ویژه با بی توجهی به شکل ظاهری ساختمان که امکان تهویه مطبوع ندارد، استفاده از رایانه ها و روشنایی های مصنوعی متعدد باعث به وجود آمدن هزینه های گزاف برای استفاده از تهویه و سرمایش های مکانیک شده است. تقریبا ۴۰ درصد از کل انرژی های تولید شده، صرف ساختمان ها و مسائل مربوط به دستگاه های تهویه و سرمایش غیر فعال می شود در نتیجه با توجه به افزایش مصرف انرژی، استفاده از انرژی خورشیدی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. پس در جایگاه یک معمار یافتن راهکارهایی با توجه به تمام شرایط از جمله آسایش کاربر، به خطر افتادن منابع تامین انرژی و ... مورد انتظار می باشد. هدف از این پژوهش مروری بر عرصه های سرمایش غیر فعال جهت کاهش استفاده از انرژی های تولیدی و ارائه راهکار متناسب با اقلیم تهران و سایت مورد نظر در محدوده ونک می باشد. برای تحقق این هدف با در نظر گرفتن جان مایه معماری ایرانی نماهایی پیشنهاد می شود که باتوجه به شرایط موجود، سایت پروژه و مفاهیم مربوط به اصول سایه اندازی و با در نظر گرفتن آسایش کاربر بهترین حالت انتخاب خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، پوسته پاسخگو ، ساختمان بلند ، سایه اندازها ، معماری تعاملی ، نور روز