نگرش سیستمی در تغیرات کاربری اراضی با مدل DPSIR

بررسی همه جانبه ی موضوعات شهری به عنوان سیستم های پیچیده ی سازمانیافته در قالب برنامه ها و مطالعاتی که اصول و اهداف مشخصی را تعقیب می کند منجر به تشخیص مولفه ها و مسائل شهری از جمله نیاز ها و محدودیت های موجود شده که مدیریت شهری را ناچار به کاربرد دید گاه سیستمی در شهر می نماید. مسئله تغییر کاربری ها و زیر ساخت های شهری با عوامل مختلفی در ارتباط و تعامل می باشند که شامل معیار های اجتماعی،اقتصادی و زیست محیطی می شود. از ان جا که برای دست یابی به توسعه پایدار لازم است که رتباط متقابلی ما بین اجزا و عناصر در یک سیستم صورت پذرد در این راستاا مقاله ی هاظر در صدد است با مدل سازی الگوی تغیرات کاربری زمین در یک مدل سیستمی با استفاده از مدل کیفی DPSIR و تصاویر ماعهواره ای چند زمانه ای کاربری ها و عوامل موثر در تغییرات ان ها را تحلیل نماید. بدین منظور از تفسیر تصاویر ماهواره ای در محیط DPSIR در 5 مقطع زمانی از سال 1363 تا 1390 استفاده شده و مشخص گردید که عواملی چون رشد جمعیت ،قیمت زمین ،در روند تغیرات کاربری زمین در منطقه ی مورد مطالعه موثر هستند. همچنین تحلیل ها نشان می دهد تغییرات کاربری در این منطقه تغییر از سایر کاربری ها به اراضی ساخته شده می باشد . در این منطقه در بازده زمانی 27 ساله در حدود 7743.51 هکتار به اراضی ساخته شده تبدیل شده است که باعث پدیده توسعه افقی یا اسپرال در منطقه ارومیه شده است.

کلیدواژه ها:

تغیر کاربری اراضی ، تصاویر ماهواره ای ، مدل DPSIR ، نگرش سیستمی ، ارومیه