اثر مواد کاهنده تعرق بر عملکرد دانه و ویژگی های فیزیولوژیکی لوبیای چیتی(رقم کوشا) در شرایط قطع آبیاری انتهای فصل رشد

در راستای بررسی اثر کاربرد مواد ضدتعرق و قطع آبیاری بر ویژگی های زراعی و عملکرد دانه لوبیا چیتی، این آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در دو سال زراعی ۱۳۹۸ و ۱۳۹۹ درمزرعه ای واقع در شهرستان خوی انجام شد. دو سطح آبیاری نرمال و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه ها ( V۸) درکرتهای اصلی و انواع ضد تعرق ها در هشت سطح شامل اسید سالسیلیک، فنیل مرکوریک استات، جیبرلیک اسید،سیتوویت، کیتوزان، روغن کرچک، صمغ عربی و آب مقطر(شاهد) در کرت های فرعی اعمال گردید. تجزیه مرکب دو سالهداده های محاسبه و جمع آوری شده نشان داد که سطوح آبیاری به کار رفته، اثر معنی داری بر تمامی صفات مورد مطالعهداشت. قطع آخرین آبیاری فصل کاهش وزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، کارتنوئید وکلروفیل کل و گردید اما با کاربرد محلول های ضدتعرق اثر منفی تنش کمآبی کاسته شد. محلول پاشی مواد ضد تعرق بروزن صد دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، کلروفیل کل و کارتنوئیدها به احتمال ۹۹ ٪معنی دار بود.همچنین در شرایط تنش کم آبی مواد ضدتعرق اسیدسالسیلیک، فنیل مرکوریک استات، سیتوویت، کیتوزان، روغن کرچک،جیبرلیک اسید و صمغ عربی به ترتیب۴۲/۱ ، ۴۰/۴، ۳۹/۷، ۳۷/۷، ۳۶/۱، ۳۰/۱ و ۳۰ درصد در مقایسه با تیمار شاهد،عملکرد دانه را افزایش دادند. بین مواد کاهنده تعرق، اسید سالسیلیک موثرترین ماده در شرایط تنش بود که عملکرد دانهبیشتری در مقایسه با سایر تیمارها نشان داد. براساس نتایج این آزمایش به نظر می رسد با اعمال یک مرحله محدودیتآبیاری در مرحله پر شدن دانه و کاربرد مواد ضدتعرق، ضمن صرفهجویی در مصرف آب، می توان بخشی از خسارات ناشیاز کاهش عملکرد دانه لوبیای چیتی را در شرایط کم آبی انتهای فصل رشد جبران کرد.

کلیدواژه ها:

سیتویت ، عملکرد بیولوژیک ، کلروفیل ، کارتنوئید ، کم آبیاری