شناسایی ژنوتیپ های برتر گل داوودی براساس صفات فنولوژیک و ماندگاری گلدانی

گل داوودی یکی از مهم­ترین گیاهان زینتی و دارویی در عرصه جهانی به شمار می­رود. در پژوهش حاضر، تنوع موجود بین ۵۰ ژنوتیپ گل داوودی توسط خصوصیات فنولوژیک و مورفولوژیک مورد ارزیابی قرار گرفت. براساس تجزیه واریانس داده­ها، تمام صفات مورد بررسی معنی­دار بودند و ضریب تغییرات ژنتیکی برای اکثر صفات بیش از ۴۰% بود. بیشترین توارث­پذیری عمومی مربوط به زمان رنگ گیری غنچه گل (۵۹/۹۰ درصد) و ماندگاری گلدانی (۳/۸۸ درصد) بود. کمترین وراثت­پذیری را زمان باز شدن گلچه لوله­ای (۰۵/۶ درصد) به خود اختصاص داد. در تجزیه رگرسیون گام­به­گام برای متغیر وابسته ماندگاری گلدانی، صفات زمان رنگ­گیری غنچه گل، زمان شکوفایی کامل گل و زمان ریزش گرده توانستند وارد مدل شوند. بر این اساس، طول دوره رویشی و رفتار گلچه­های زبانه­ای و لوله­ای بر ماندگاری گلدانی تاثیر دارند. از سوی دیگر، تجزیه خوشه­ای به روش حداقل واریانس وارد، ژنوتیپ­های مورد مطالعه را به شش گروه تقسیم کرد. دو ژنوتیپ "افروز و نامعلوم۱" با دوره رویشی کوتاه، ریزش گرده دیرهنگام و ماندگاری گلدانی بالا در گروه جداگانه­ای قرار گرفتند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ژنوتیپ­های داوودی مورد مطالعه از پتانسیل ژنتیکی بسیار مطلوبی برخوردارند و بسته به هدف، بسیاری از آنها را می­توان جهت بهبود صفات مختلف در برنامه­های اصلاحی به­کار برد.

کلیدواژه ها:

Ornamental plants ، Cluster analysis ، General heritability ، Genetic potential