اثر بخشی تمرینات هوازی بر ارتقای کیفیت زندگی افراد با نشانگان داون و خانواده ی آنها

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 197

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CONFEP01_0445

تاریخ نمایه سازی: 10 خرداد 1401

چکیده مقاله:

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات ورزشی هوازی بر ارتقای کیفیت زندگی هنروران با نشاگان داون۳ و خانواده ی آنها می باشد . جامعه آماری پژوهش کلیه هنروران دارای نشانگان داون به همراه خانواده ی ثبت نامی آنها در فرهنگسرای منطقه ۲۱ میباشد که به روش نمونه گیری در دسترس مرکز به تعداد ۲۰ خانوار که به روش تصادفی ساده انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند ، ملاک ارزیابی سن یا جنسیت نمی باشد. فقط حضور در کالس و انجام تمرینات ورزشی هوازی ملایم بر اساس برنامه اهمیت داشت ، تمرینات بسیار ساده - کششی و آمادگی با هدف تاثیر آن بر کیفیت زندگی میباشد که بصورت مجازی و یا حضوری انجام پذیرفت ؛ روش کار؛ آزمودنی ها در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون با مقیاس فرم کوتاه پرسش نامه کیفیت زندگی ۴ مورد ارزیابی قرار گرفتند ، گروه آزمایشی در کل به مدت۶ ماه ) ۳ماه اول هر هفته ۳ جلسه۱۵ دقیقه ای و ۳ ماه بعد هر هفته ۳ جلسه و هر جلسه ۳۰ دقیقه ( در تمرینات ورزشی هوازی )شامل مراحل: -۱ گرم کردن بدن -۲ حرکات کششی و نرمشی -۳ انجام تمرینات مالیم اندامهای فوقانی و تحتانی -۴ نفس گیری قبل از شروع کلاس هنردرمانی)آموزش بازیگری (شرکت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. تمرینات ورزشی هوازی به عنوان متغیر مستقل و کیفیت زندگی به عنوان متغیرهای وابسته محسوب می شوند.به منظور جمع آوری داده از پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی α =۰\۷۱ Quality of Life و برای تحلیل داده ها از نرم افزار spss از آزمون کالموگروف- اسمیرنوف و آزمون Mann–Whitney U test استفاده شد.((۰/۰۵ = α استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد افراد با نشانگان داون که در فعالیت ورزشی شرکت کردند نسبت به افراد غیر فعال در نمره کلی سلامت روانی )P =۰۰۱/۰( و خرده مقیاسهای علائم جسمانی )P = ۰۰۱/۰(، نمره کیفیت زندگی )P = ۰۰۱/۰(، محدودیت ایفای نقش به دلایل روانی )هیجانی ( )P = ۰۳/۰(، عملکرد اجتماعی )P = ۰۰۱/۰(، محدودیت ایفای نقش به دالیل جسمانی )p = ۰۱/۰( و سلامت عمومی )P = ۰۳/۰( دارای وضعیت خوبی بودند و کیفیت زندگی افراد داونی که ورزش منظم داشتند با افرادی که فعالیت ورزش مناسبی نداشتند تفاوت معنا داری دارد.نتیجه گیری : به طور کلی بر اساس یافته های تحقیق نشان داد که فعالیت ورزشی منظم خانوادگی می تواند موجب بالارفتن کیفیت زندگی اعضا خانواده و خود فرد با نشانگان داون شود و از لحاظ اقتصادی بجهت بالابردن سطح سلامت و عدم مراجعه به پزشک و درمانگر ؛ ورزش یکی از موارد مهم در ارتقای سطح سلامت نیز می باشد ، لذا پیشنهاد می شود در برنامه روزانه آنها برنامه های ورزشی متوالی و سبک گنجاده شود .

کلیدواژه ها:

نویسندگان

محسن قادری

کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی