اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر بهبود رضایت جنسی بانوان دارای الگوی ارتباطی مختل

زمینه و هدف: امارهای مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره و روان شناسی نشانگر آن است که نارضایتی جنسی در میان همسران جوان دارای فراوانی زیادی است با توجه به اهمیت اسیب شناختی کاهش رضایت جنسی در تاثیرگذاری بر همه ارکان خانواده این مطالعه بر آن است تا اثربخشی آموزش تصویرسازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر بهبود رضابت جنسی زنان دارای الگوهای ارتباطی مختل را مورد بررسی قرار دهد. روش: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی اموزش تصویرسازی ارتباطی بر افزایش رضایت جنسی زنان دارای الگوهای ارتباطی مختل به روش نیمه آزمایش صورت پذیرفته است و جامعه آماری پژوهش حاضر را زنانی تشکیل داده اند که دارای مشکلات ناشی از عدم رضایت جنسی داشتن الگوهای ارتباطی مختل هستند که به کلینیک های تحت نظارت اداره بهزیستی منطقه ۳ تهران مراجعه نموده اند. نمونه گیری به روش هدفمند صورت پذیرفته است و ۳۰ نفر از این زنان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شده اند. مقیاس چند بعدی رضایت جنسی زنان SSSW برای اندازه گیری متغیرها به کار برده شدند و برای تجزیه و تحلیل داده ها از ازمون تحلیل کوواریانس چند متغیره استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس در خصوص این مطالعه حاکی از آن است که آموزش تصویرسازی ارتباطی بر رضایت جنسی و به ترتیب بر افزایش مولفه های رضایت، ارتباط جنسی و کاهش اضطراب رابطهای و اضطراب شخی با ضرایب اتای ۰/۶۷، ۰/۵۱، ۰/۵۵، ۰/۴۸ در زنان دارای الگوهای ارتباطی مختل اثربخش بوده است. نتیجه گیری: بنابر یافته های این مطالعه، از آموزش تصویرسازی ارتباطی می توان به عنوان یکی از مداخلات بالینی اثربخشی به منظور بهبود رضایت جنسی زنان دارای الگوهای ارتباطی مختل بهره برد.

کلیدواژه ها:

آموزش تصویرسازی ارتباطی ، رضایت جنسی ، الگوهای ارتباطی مختل