اثر تنش خشکی بر برخی شاخص های بیوشیمیایی در چهار گونه گیاه پوششی (چمن لولیوم پرنه، پتنتیلا، شبدر سفید و فرانکینیا) با قابلیت استفاده در فضای سبز
محل انتشار: فصلنامه روابط خاک و گیاه، دوره: 4، شماره: 3
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 129
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_STGC-4-3_009
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1401
چکیده مقاله:
امروزه مدیریت تنش در فضاهای سبز از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کم-آبیاری تنظیم شده در چهار سطح (۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد نیاز آبی چمن) بر سنجه های بیوشیمیایی چهار گونه گیاه پوششی چمن لولیوم پرنه (Lolium perenne)، پتنتیلا (Potentilla)، شبدر سفید (Trifolium repens) و فرانکینیا (Frankenia) برای استفاده در فضای سبز، با سه تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که گونه فرانکینیا بیشترین محتوای پرولین (۸۴/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) و کمترین میزان کلروفیل (۹/۱۵ میلی گرم در گرم وزن تر)، تیمار آبی ۷۵% تنش، بیشترین میزان پرولین (۸۴/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) و تیمار شاهد بیشترین محتوای کلروفیل (۶/۳۲ میلی گرم در گرم وزن تر) را داشتند. در ارتباط با قندهای کل محلول، گونه های لولیوم پرنه و شبدر سفید به ترتیب بیشترین و کمترین مقادیر (۵۴/۱ و ۷۹/۰ میلی گرم در گرم وزن تر) را به خود اختصاص دادند. همچنین، گونه شبدر سفید بیشترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی (۰۵/۷۵%) را از خود نشان داد. در مجموع، کم آبیاری تنظیم شده بر خصوصیات بیوشیمیایی گیاهان مورد مطالعه موثر بود. اما استفاده از آن تا مرز ورود خسارت به گیاه، از راهکارهای مدیریتی مهم جهت کاهش مصرف آب در فضای سبز می باشد.
کلیدواژه ها: