بررسی تاثیر کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر ویژگی های فیزیولوژیکی و کیفی علوفه عدس (Lens culinaris Medik.) در شرایط دیم و آبیاری تکمیلی

این بررسی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل عدم آبیاری و یک بار آبیاری تکمیلی به عنوان فاکتور اول و تیمار کاربرد منابع کودی شامل کود شیمیایی (۱۰۰ درصد)،کود زیستی (فسفاته بارور۲+ازتو باکتر)، کود دامی، تیمارهای تلفیقی ۵۰درصد کود شیمیایی+کود زیستی، ۱۰۰ درصد کود شیمیایی+کود دامی،کود زیستی+کود دامی، ۵۰ درصد کود شیمیایی+زیستی+کود دامی و تیمار شاهد به عنوان فاکتور دوم بود. نتایج نشان داد که با انجام آبیاری تکمیلی درصد پروتئین، خاکستر علوفه، کربوهیدرات محلول در آب، ماده خشک قابل هضم و فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز عدس افزایش نشان داد؛ اما بیشترین میزان الیاف نامحلول شوینده های خنثی و اسیدی در شرایط دیم به دست آمد. بیشترین درصد پروتئین، خاکستر علوفه، کربوهیدرات محلول در آب، ماده خشک قابل هضم و فعالیت آنزیم گلوتاتیون ردوکتاز در تیمار تلفیقی ۵۰ درصد کود شیمیایی+زیستی+کود دامی مشاهده گردید. کاربرد منابع مختلف کودی موجب افزایش محتوای رنگیزه های فتوسنتزی و میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در هر یک از شرایط آبیاری شد. حداکثر عملکرد علوفه و عملکرد پروتئین بترتیب ۵۲/۱۴۶۰ و ۳۸/۳۳۶ کیلوگرم درهکتار در تیمار ۵۰ درصد کود شیمیایی+کود زیستی+کود دامی در آبیاری تکمیلی حاصل شد. بنابراین، با مدیریت درست و استفاده تلفیقی کودهای آلی، زیستی و شیمیایی تحت شرایط مراحل بحرانی رشد گیاه، می توان به عملکرد اقتصادی بهتری تحت شرایط آبیاری تکمیلی دست یافت.

کلیدواژه ها:

ازتوباکتر ، سیستم تلفیقی ، کشاورزی پایدار ، کود زیستی