ارائه مدل علی ادراک از محیط سازنده گرای اجتماعی و جهت گیری های انگیزشی: نقش واسطه ای باورهای خودکارآمدی و انتظار پیامد

هدف پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل علی ادراک از محیط سازنده گرایی اجتماعی و جهت گیری های انگیزشی با نقش واسطه ای باورهای خودکارآمدی و انتظار پیامد انجام شد. روش تحقیق، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه لرستان در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ به تعداد ۱۶۴۳ دانشجو بود که از این میان ۳۱۰ نفر براساس روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های ادراک از محیط یادگیری سازنده گرایی اجتماعی حقایقی و کارشکی (۱۳۹۴)، باورهای خودکارآمدی تحصیلی زاژاکووا و همکاران (۲۰۰۵)، انتظار پیامد دانشجو هاکت و همکاران (۱۹۹۲) و انگیزش تحصیلی والرند و همکاران (۱۹۹۲) استفاده شد. تحلیل داده ها با روش تحلیل مسیر به وسیله نرم افزار AMOS انجام گرفت. نتایج نشان داد سازنده گرایی اجتماعی، باورهای خودکارآمدی و انتظار پیامد اثر مستقیم مثبت و معنی دار بر انگیزش تحصیلی درونی و بیرونی داشتند (۰۱/۰ p<). باورهای خودکارآمدی دارای اثر منفی بر بی انگیزگی بود (۰۱/۰ p<)؛ اما سازنده گرایی اجتماعی و انتظار پیامد بر بی انگیزگی اثر مستقیم نداشتند (۰۵/۰< P). سازنده گرایی اجتماعی دارای اثر مثبتی بر باورهای خودکارآمدی و انتظار پیامد بود (۰۱/۰ p<). به علاوه، اثرات غیرمستقیم سازنده گرایی اجتماعی با انگیزش درونی، بیرونی و بی انگیزگی با واسطه باورهای خودکارآمدی معنادار شد (۰۱/۰ p<). همچنین اثرات غیرمستقیم سازنده گرایی اجتماعی با انگیزش درونی و بیرونی با واسطه انتظار پیامد معنادار بود (۰۱/۰ p<)؛ اما اثرات غیرمستقیم سازنده گرایی اجتماعی با بی انگیزگی با واسطه انتظار پیامد معنادار نبود (۰۵/۰< P).  نتایج این تحقیق به کارگیری رویکرد سازنده گرایی در تدریس را به عنوان نظریه ای قوی و تاثیرگذار، برای محافل آموزشی پیشنهاد می کند.

کلیدواژه ها:

سازنده گرایی اجتماعی ، خودکارآمدی تحصیلی ، انتظار پیامد ، انگیزش تحصیلی