نگاه علم حقوق به پدیده اجتماعی طلاق در ایران

خانواده یکی از اصلی ترین نهادهای اجتماعی در هر جامعه ای محسوب می شود که این نهاد اجتماعی تاثیرگذار میتواند با طلاق متزلزل شود و یا حتی از بین هم برود. طلاق در لغت به معنی رهایی، و به زبان ساده تر در عرف جامعه طلاق یعنی جدا شدن زن و شوهر از همدیگر می باشد؛ طلاق نامی ساده اما مفهومی پیچیده و پر از آسیب دارد، شاید کمتر پدیده اجتماعی به پیچیدگی طلاق در هر جامعه ای وجود داشته باشد که آسیب های غیرقابل جبرانی را در فرد و جامعه به وجود آورد. بی شک آسیب های طلاق منحصر به زن یا مرد و خانواده های آنها نیست؛ طبق تحقیقات و پژوهش های که تاکنون بنده به عنوان یک محقق و پژوهشگر انجام داده ام به این نتیجه رسیده ام که طلاق باعث کاهش اعتماد به نفس، افزایش افسردگی، رجوع به تفکرات منفی، افزایش پرونده در دادگستری، ایجاد تنش در جامعه و... منجر می شود. طلاق نه تنها سطح اعتماد بنفس اعضاء خانواده را کاهش میدهد بلکه باعث میشود یکی از طرفین یا هر دو یا فرزندان به طور قابل ملاحظهای در زندگی شخصی خود احساس پوچی کنند. طلاق از منظر علم حقوق هم دارای آثار زیادی است و ابعاد مختلفی را در بر میگیرد و وقتی زوجین می خواهند طلاق قانونی بگیرند دعوای حقوقی مثل: نفقه، تمکین، مهریه، اجرت المثل، حضانت، استرداد جهیزیه و... در بین زوجین مطرح می شود. روش تحقیق در این پژوهش بر اساس تحقیقات میدانی و کتابخانه ای صورت گرفته است تا بتوانیم عوامل متعدد افزایش طلاق را بررسی کنیم. هدف از انجام این پژوهش هم آسیب شناسی پدیده طلاق از منظر علم حقوق, خانواده و اجتماع در جامعه ایران می باشد، و در آخر با ارائه راهکارهایی قصد جلوگیری از افزایش پدیده طلاق در جامعه را دارم.

کلیدواژه ها:

حقوق ، جامعه ، خانواده ، طلاق ، آسیب