بررسی رهیافت اختلاط علف کش های پیش رویشی با مالچ آلی بر کنترل علف های هرز و عملکرد زعفران (Crocus sativus L.)
محل انتشار: فصلنامه حفاظت گیاهان، دوره: 36، شماره: 1
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 215
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPP-36-1_008
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1401
چکیده مقاله:
آزمایش مزرعه ای در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در خراسان رضوی در دو مزرعه چهارساله زعفران با اقلیم های متفاوت جهت ارزیابی اثر ترکیب علف کش و مالچ به عنوان روشی جدید در کنترل علف های هرز زعفران طی سال های ۹۶-۱۳۹۵ انجام شد. تیمارهای موردبررسی شامل کاربرد علف کش های پیش رویشی تریفلورالین (EC۴۸%، شرکت گیاه)، پندیمتالین (EC۳۳%، شرکت آریا) و متریبوزین (WP۷۰%، شرکت گیاه) به ترتیب در مقادیر ۱۲۰۰، ۱۴۸۵ و ۵۲۵ گرم ماده موثره در هکتار به سه روش مختلف به طور مستقیم در خاک، زیر لایه مالچ تراشه چوب و کاربرد مخلوط علفکشها با مالچ تراشه چوب همراه با سه تیمار شاهد وجین، مالچ به تنهایی و نیز شاهد بدون کنترل بودند. نتایج نشان دادند که گونه های علف هرز غالب متعلق به خانواده های گندمیان، شببو و کاسنی بود. در هر دو مزرعه کمترین وزن خشک علف های هرز (به ترتیب ۹۰و ۹۳ درصد کاهش در مقایسه با شاهد) و بیشترین عملکرد زعفران (به ترتیب ۲۰۰ و ۱۲۵ درصد افزایش وزن کلاله خشک در مقایسه با شاهد) از تیمار وجین دستی به دست آمد. تیمارهای مالچ مخلوط با علف کش هم در کاهش وزن خشک علف های هرز و هم افزایش اجزایی عملکرد زعفران بهتر از تیمارهای علف کش به تنهایی عمل کردند. تیمار متریبوزین مخلوط با مالچ بعد از وجین بیشترین عملکرد را در کلیه شاخص های موردبررسی زعفران به خود اختصاص داد. مالچ بدون علف کش در ضخامت ۳ سانتی متر اگرچه باعث کاهش وزن خشک علف های هرز در هیچ کدام از مناطق موردبررسی نشد تاثیر مثبتی بر عملکرد زعفران داشت. به طورکلی تیمارهای مالچ مخلوط شده با علف کش علاوه بر بهبود کار آیی علف کش ها باعث افزایش عملکرد زعفران از ۸۱ تا ۱۶۰ درصد در مقایسه با شاهد نیز شدند. با توجه به نتایج حاصل، اختلاط علف کش متریبوزین با یک لایه مالچ تراشه چوب به ضخامت ۳ سانتی متر، می تواند کنترل قابل قبولی از علف های هرز زعفران فراهم کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا حسینی ایوری
دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم ایزدی دربندی
دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد کافی
دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
حسن مکاریان
دانشگاه صنعتی شاهرود
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :