استفاده از روش اتوکرولوگرام در طراحی بهینه شبکه برداشت داده های مغناطیسی کانسار تیتانیوم غازان، غرب ارومیه

طراحی بهینه شبکه اکتشافی از مهمترین مسائل موجود در اکتشافات سیستماتیک است. امروزه با بهره گیری از انواع روشهای اکتشافی سعی میکنند تا ضمن بیشینهکردن احتمال کشف کانسار، هزینه های اکتشافی کمینه شود. گام اول در این راستا بهینه سازی شبکه های اکتشافی است. در مرحله اکتشافات ژئوفیزیکی به روش مغناطیس سنجی در بخش سنگی کانسار تیتانیوم غازان، تعداد ۵۴ نقطه داده مغناطیسی در راستای شمالی - جنوبی، عمود بر امتداد کانسار با فواصل ثابت ۱۰ متری برداشت شد. سپس برای طراحی بهینه شبکه برداشت مغناطیسسنجی در محدوده مورد نظر از روش اتوکرولوگرام بدلیل تعداد کم داده های برداشت شده اولیه استفاده شد. در این روش پس از تحلیل آماری داده های اولیه و استانداردسازی آنها، میزان همبستگی زوج مرتبه ای تشکیل شده در گامهای مختلف محاسبه شد. مشاهده شد که با افزایش گامها میزان همبستگی کاهش مییابد تا اینکه در یک گام همبستگی صفر و در گام بعد آن همبستگی دارای مقادیر منفی میشود. گامی که در آن همبستگی برابر مقدار صفر است میتواند به عنوان فاصله بهینه برای نقاط برداشت در شبکه اکتشافی تعیین شود، که در این تحقیق برابر ۶۵ متر بدست آمد. درنهایت این فاصله بهینه با شعاع تاثیر بدست آمده از واریوگرام در همین داده ها مقایسه و مشاهده شد که فاصله بهینه بدست آمده از روش اتوکرولوگرام نسبت به واریوگرام کمتر بوده و محتاطانه تر است. در نهایت شبکه بهینه اکتشافی برای برداشت داده های مغناطیسسنجی با روش اتوکرولوگرام در این کانسار شبکهای مربعی با ابعاد ۶۵*۶۵ مترتعیین شد.

کلیدواژه ها:

تیتانیوم غازان ، ضریب همبستگی ، اتوکرولوگرام ، بهینه سازی شبکه اکتشافی