نوسازی استراتژیک، اجرای نوسازی های موازی و نقش اهرمی ساختار سازمانی

هدف این پژوهش، بررسی فرایند نوسازی استراتژیک و تکمیل یک مدل فرایندی است. این پژوهش، با مطالعه ی ادبیات حوزه ی مدیریت تغییر، و موارد اجرای موفق نوسازی استراتژیک در یک سازمان، گامی در راستای توسعه ی مدل های فرایندی موجود برداشته است. به این منظور، یک سازمان موفق ایرانی انتخاب شد تا نوسازی های رخ داده در آن با استفاده از روش موردکاوی عمیقا بررسی شود. نتایج حاصل پیشنهاد می کند که برای موفقیت در فرایند اجرای نوسازی استراتژیک در حوزه ی کسب و کار، نوسازی های موازی در ساختار، سیستم ها، و دانش سازمانی، می بایست به صورت متوالی اتفاق بیفتند. به عبارت دیگر، موفقیت در نوسازی سیستم کسب و کار نیازمند نوسازی در ساختار و سیستم های سازمانی است. این نوسازی های موازی که دارای فرایندی مشابه فرایند نوسازی اصلی هستند، ممکن است از مرحله ی تفسیر نوسازی در حوزه ی کسب و کار - برای نوسازی های برنامه ریزی شده - یا از مرحله ی پیاده سازی - برای نوسازی های برنامه ریزی نشده - فعال شوند. در میان عناصر اصلی سازمانی، نوسازی ساختار، نقش اهرم تسهیل کننده ی اجرای نوسازی در مشخصه های مختلف سازمان را در طول زمان ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

نوسازی استراتژیک ، رویکرد فرایندی ، تغییرات هم زمان ، ساختار سازمانی