بررسی کاربرد روش ارتقای درجای زیستی نفت به عنوان روشی سازگار با محیط زیست

کاهش ذخایر متعارف نفت، بر لزوم به کارگیری شیوه های مناسب بهره برداری از منابع هیدروکربوری نامتعارف ، افزوده است. لیکن،چالشهایی نظیر گرانروی بالای نفت و مقادیر بالای گوگرد و فلزات، بازیافت نفت سنگین و انتقال و فرآورش آن را با محدودیتمواجه کرده است. در تمامی روشهای فعلی ازدیاد برداشت نفت، با رسیدن نفت به سطح، گرانروی نفت مجددا افزایش مییابد. لذا،انجام فرایند ارتقا درجای نفت با هدف بهبود دائمی کیفیت آن، ضروری به نظر میرسد. بهره مندی از فن اوری زیستی در روشهایازدیاد برداشت نفت به دلیل مزیت سازگاری با محیط زیست، تاکنون توسعه زیادی یافته است. لیکن، در این روشها، تمرکز اصلی برازدیاد برداشت نفت بوده و بهبود دائمی کیفیت نفت، چندان مورد توجه قرار نگرفته است. در این پژوهش، تاثیر مستقیم میکروارگانیسم ها بر بهبود دائمی کیفیت نفت خام طی فرایند ارتقای درجا و به تبع آن کاهش گرانروی و افزایش بازیافت نفت، به عنوانروشی نوین و دوستدار محیط زیست، بررسی شده است. روشهای متداول ارتقای نفت از جمله استفاده از روشهای شیمیایی وحرارتی، همگی آثار جبران ناپذیر زیست محیطی بر جا میگذارند. نتایج بررسی، کاهش مقادیر ترکیبات سنگین آسفالتینی را تا حدود۷۲ درصد طی فرایند ارتقای درجای زیستی نفت خام نشان داده است.