بررسی عوامل موثر در ایجاد لحن حماسی شاهنامه

یکی ازاصلی ترین دغدغه های هر شاعر یا نویسنده ماهر این است که لحن ونحوه بیان او متناسب باموضوع و محتوایی باشد که بیان می دارد. شاعری که درمیدان حماسه سرایی قدم برمی دارد، باید با توجه به موضوع انتخابی اش واژه هایی پرصلابت و محکم را برگزیند؛ زیرا برای بیان چنین موضوعی لحنی نرم و لطیف کارساز نخواهد بود و شنونده را به هیجان و اضطرابی که بر فضای حماسه حاکم است نائل نخواهدکرد چنان که واژگان و کلمات صقیل و پر تنش برای بیان یک موضوع تغزلی که باید عواطف واحساسات خواننده را برانگیزد موثر نیست. پس هر موضوعی لحن و نحوه بیان خاص خود را می طلبد. مراد از لحن حماسی این است که شاعر درهمه کاربردهای زبانی، واژگان و ترکیبات، صورخیال، صنایع ادبی، انتخاب وزن و نحوه به کارگیری علم معانی در موارد متعدد به گونه ای عمل نماید که سبب ایجاد لحن حماسی در کلام وی شود. این مقاله به بررسی لحن حماسی در شاهنامه فردوسی پرداخته وتمام عناصری راکه درایجادلحن حماسی منظومه مذکور موثر بوده را مورد بررسی قرارداده است. فردوسی توانسته است درتمامی زمینه ها ازجمله انتخاب واژگان، ترکیبات، صورخیال و صنایع ادبی و کاربرد علم معانی لحن حماسی را به کار بگیرد و بدین ترتیب به منظومه خود لحن قاطع حماسی بخشد.

کلیدواژه ها:

لحن حماسی ، انتخاب واژگان ، معانی ، صورخیال ، شاهنامه فردوسی.