مروری بر کاربرد پلیمر های رسانا در مهندسی بافت عصب

طی سال های اخیر ، تحقیقات علمی در زمینه بیوتکنولوژی به دلیل پیشرفت های فراوان در زمینه های مختلف فناوری ، پیشرفت قابل توجهی را گزارش کرده است. محققانی که در زمینه پزشکی بازساختی، مکانوبیولوژی و فارماکولوژی کار می کنند، دائما به دنبال روش های غیرتهاجمی بوده اند که قادر به ردیابی رشد بافت، نظارت بر فرآیندهای بیولوژیکی و بررسی اثربخشی در درمان ها هستند.توسعه مواد زیستی پاسخگو به محرک ها با ویژگی های آسان برای تطبیق، هدف بسیار مطلوب جامعه مهندسی بافت است. پلیمرهایرسانا در حال حاضر در سلول های سوختی، نمایشگرهای کامپیوتری و ابزارهای جراحی میکروسکوپی استفاده می شوند و اکنون در حال یافتن کاربردهایی در زمینه مواد زیستی هستند. نشان داده شده است که تحریک الکتریکی فرآیند بازسازی عصبی را بهبود میبخشد و در نتیجه استفاده از پلیمرهای رسانای الکتریکی را برای ساخت داربست ها برای مهندسی بافت عصبی بسیار جذاب میکند. ماهیت رسانایی آن ها اجازه می دهد تا سلول ها یا بافت های کشت داده شده بر روی آن ها تحریک شوند، خواص فیزیکی خود پلیمرها پس از سنتز تحت تاثیر قرار گیرند و داروهای محدود شده در آن ها از طریق اعمال یک سیگنال الکتریکی آزاد شوند. بنابراینجای تعجب نیست که این پلیمرها به مواد بسیار مهمی برای حسگرهای زیستی، ایمپلنت های عصبی، دستگاه های دارورسانی و داربست های مهندسی بافت تبدیل می شوند

کلیدواژه ها:

داربست های رسانا ، پلیمر های رسانا ، نظارت غیر تهاجمی