انرژی هسته ای ،کاربرد انرژی هسته ای، بمب اتمی ، بمب هیدروژنی

توسعه پایدار توسعه ای است که نیازهای حال حاضر را برآورده می کند، بدون اینکه توانایی نسل های آینده برای برآوردن نیازهای خود را به خطر بیندازد. به عنوان یک مفهوم، کل نگر است و برابری را در بین کشورها و نسل ها در نظر می گیرد و مستلزم ایجاد تعادل بین عوامل محیطی، اجتماعی و اقتصادی اغلب رقیب است. تا حدود ۳۰ سال پیش، پایداری از منظر تامین انرژی صرفا بر حسب در دسترس بودن سوخت نسبت به میزان استفاده در نظر گرفته می شد. امروزه، در چارچوب توسعه پایدار - و به ویژه نگرانی در مورد تغییرات آب و هوا و تخریب محیط زیست - تصویر پیچیده تر است. رابطه بین مصرف انرژی و توسعه انسانی روشن است. تا حدود ۱۰۰ GJ سرانه مصرف - سطحی که هنوز ۸۰ درصد از جمعیت جهان به آن دست یافته اند - یک کشور می تواند اساسا سلامت، استانداردهای آموزشی و رفاه عمومی جمعیت خود را با مصرف انرژی بیشتر افزایش دهد. بنابراین، آینده عادلانه و پایدار باید بر اساس ارائه مزایای دسترسی به خدمات انرژی مدرن، مقرون به صرفه و قابل اعتماد برای همه باشد. اما انجام این کار، تقاضای کلی انرژی را افزایش می دهد: در حال حاضر، ۴ میلیارد نفر از فقیرترین مردم جهان تنها ۵ درصد از مقدار انرژی را مصرف می کنند که در اقتصادهای توسعه یافته زندگی می کنند. اگر این رقم به ۱۵ درصد برسد، مصرف انرژی جهانی معادل ارزش تقاضای اضافی ایالات متحده افزایش می یابد. بین تولید بیشتر و مصرف انرژی که باعث انتشار بیشتر CO۲ می شود، تعادلی وجود دارد که منجر به اثر گلخانه ای و تغییرات آب و هوایی جهانی می شود. موثرترین راه حل برای مقابله با گرمایش زمین، استفاده از منابع انرژی دوستدار محیط زیست است که کمترین تخریب محیط زیست را به همراه خواهد داشت. در این زمینه انرژی هسته ای که سهم آن در حفاظت از کیفیت محیط زیست تایید نشده است، یکی از منابع انرژی است که به چشم می خورد. در مورد مزایا و معایب بهره مندی از انرژی هسته ای بحث هایی وجود داشته است. طرفداران انرژی هسته ای اشاره می کنند که انرژی هسته ای می تواند در کاهش وابستگی به منابع انرژی خارجی و نوسانات قیمت نفت استفاده شود. از آنجایی که نیروگاه های هسته ای سرمایه بر هستند، هزینه های انرژی هسته ای نسبتا کمتر تحت تاثیر نوسانات قیمت سوخت قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

انرژی هسته ای ، بمب اتمی ، بمب هیدروژنی