شناسایی موانع محیط زیستی توسعه

توسعه در معنای لغوی به معنی رشد وپیشرفت در هر زمینه ای می باشد توسعه به تمامی فعالیت ها و کارهای انسان گفته می شودکه برای بهتر کردن زندگی خود در محیط زیست انجام می شود. با مبنا قرار دادن مطالب فوق میتوان به این تعریف جامع از توسعه دست یافت که: توسعه عبارت است از افزایش توانایی جوامع بشری برای مواجهه با پیچیدگی های بی پایان محیطی .علمای علوم اجتماعی توسعه ، تعاریف گوناگونی ارئه داده اند. مایکل توداروبر این باور است که توسعه را باید جریانی چند بعدی دانست که مستلزم تغییرات اساسی در ساخت اجتماعی، طرز تلقی عامه مردم و نهادهای ملی و نیز تسریع رشد اقتصادی، کاهش نابرابری و ریشه کن کردن فقر مطلق است . محیط زیست و لزوم حفاظت از آن در دهه های اخیر مورد توجه جدی کلیه افراد و مجامع بین المللی و جهانی قرار گرفته است. توسعه بی رویه فعالیت های اقتصادی انسان از یک سو و اتکای بی واسطه و وابستگی معیشتی قشر کثیری از جمعیت رو به رشد جهان به طبیعت از سوی دیگر، روز به روز از تنوع طبیعی اکوسیستم ها و زیستگاه ها می کاهد و محدودیت های بیشتری را برای زندگی و بقای حیات وحش فراهم می کند. در نتیجه اجرای برنامه های حفاظتی از گونه ها و اکوسیستم ها فقط به نقاط مشخصی محدود شده که امروزه تحت عنوان مناطق حفاظت شده مشهورند. «برنامه ریزی و مدیریت راهبردی» از مهمترین ارکان سیستم های مدیریت در یک سازمان است؛ مدیریت راهبردی هنر و علم تدوین، اجرا و ارزیابی تصمیمات و وظایف چندگانه ای است که سازمان را قادر می سازد به مقاصد خود دست یابد استفاده صحیح و موثر از «برنامه ریزی و مدیریت راهبردی» به عنوان مهمترین ارکان سیستم های مدیریت و همچنین به لحاظ نقش پیش گیرنده آن، اثربخشی مثبتی بر کنترل مشخصه های فنی و غیرفنی در تمام سطوح و در نهایت بر نتایج نهایی و برایندهای سازمان خواهد داشت. به استناد تعاریف ذکرشده، توسعه پایدار فرایندی است که اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی صحبت شده جامعه را در هر جا که ممکن است از طریق وضع سیاست ها، انجام اقدام های الزم و عملیات حمایتی با هم تلفیق میکند و در هر جایی که تلفیق امکان ندارد به ایجاد رابطه مبادله بین آنها، بررسی و هماهنگی این مبادله ها می پردازد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، محیط زیست ، موانع توسعه ، مدیریت راهبردی توسعه