مقایسه مهارت حافظه کاذب در کودکان مبتلا به لکنت و طبیعی ۱۲-۶ ساله

مقدمه: لکنت یک اختلال گفتاری است و تحقیقات اخیر آسیب عملکردهای حافظه را در افراد مبتلا به لکنت نشان دادند. حافظه کاذب نوعی تحریف حافظه است که می تواند بر عملکرد های مختلف حافظه تاثیر منفی داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی مهارت حافظه کاذب در کودکان مبتلا به لکنت و کودکان طبیعی است. ۶ ساله مبتلا به لکنت و - مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که بر روی ۹۱ کودک ۸۲ طبیعی انجام گردید. در پژوهش حاضر برای بررسی حافظهی کاذب از الگوی درم بهره گرفته شد. در این برنامه به کودکان فهرست هایی از کلمات ارایه شد که هر یک از آنها به طور معنایی با یک کلمه ی کلیدی ارتباط داشت. پس از ارایه ی هر فهرست آزمون یادآوری اجرا شده و سپس فهرست بعدی ارایه گردید. در پایان پس از ارایهی همه فهرست ها، ۱ به / آزمون بازشناسی اجرا شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تیمستقل استفاده شد. در تمامی محاسبات ۱۵ عنوان سطح معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: براساس نتایج بدست آمده تفاوت بین میزان حافظه کاذب در کودکان مبتلا به لکنت و عادی معنادار بود.(P-Value>۱/۱۱۸). اما نتایج آزمون بازشناسی نشان داد که تفاوت معناداری بین بازشناسی واژه ها در دو گروه کودکان مبتلا به لکنت و عادی وجود ندارد. بحث و نتیجه گیری: با توجه به دادههای بدست آمده در این مطالعه، حافظه کاذب در کودکان مبتلا به لکنت بیشتر از کودکان طبیعی است، بنابراین تمرینات حافظه مثل حافظه فعال میتواند به درمان آنها کمک کند.

کلیدواژه ها:

لکنت ، حافظه ، حافظه کاذب