تاثیر یادگیری ترکیبی بر میزان تعاملات آموزشی و رضایتمندی فراگیران بزرگسال

هدف: یادگیری ترکیبی دارای مزایای بسیاری برای غلبه بر چالش های یادگیری بزرگسالان مانند: کمبود وقت، مسئولیت های زندگیهم چون تعهدات شغلی و خانواده و.. دارد؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر یادگیری ترکیبی بر میزان تعاملات آموزشی ورضایتمندی فراگیران بزرگسال(دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل) انجام گرفت.روش: مطالعه حاضر از نوع تجربی و مداخله ای بود که تعداد ۵۶ نفر از دانشجویان ناپیوسته اتاق عمل ترم یک و سه، از طریق نمونهگیری در دسترس وارد مطالعه شدند. تدریس در هر دو گروه به شیوه ترکیبی انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه چهارگزینه ای یادگیری، چک لیست میزان تعاملات و پرسشنامه رضایت مندی بود. اطلاعات بدست آمده وارد نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ شد و با استفاده از آزمون های های آماری توصیفی و آزمون تی تست، ضریب همبستگی کندال و پیرسون مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت نتایج: نتایج آزمون چهارگزینه ای اختلاف معناداری را بین پیش آزمون و پس آزمون نشان داد P-Value=۰.۰۰۱ هم چنین درصد بالایی از دانشجویان از اجرای این شیوه تدریس راضی بودند و میانگین زمان تعاملات فراگیران در محیط مجازی نزدیک به ۱۰ ساعتدر ۱۲ جلسه تدریس بود.نتیجه گیری: با توجه به تاثیر مثبت تدریس به شیوه یادگیری ترکیبی، این روش به عنوان یک روش آموزش موثر در یادگیریفراگیران بزرگسال پیشنهاد می گردد

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، آموزش بزرگسالان ، تعامل ، رضایتمندی.