عملکرد مدل نیمه پارامتریک قیمت گذاری دارایی در بورس اوراق بهادار تهران

هدف: در مدل های قیمت گذاری دارایی، به طور سنتی فرض شده است که میان بازده و متغیرهای توضیح دهنده، رابطه خطی وجود دارد؛ بنابراین در محیط غیرخطی، تخمین ضرایب این مدل ناسازگار و اریب دار است. در این پژوهش قدرت پیش بینی مدل پنج عاملی فاما و فرنچ غیرخطی و خطی، در بازه زمانی فروردین ۱۳۸۹ تا اسفند ۱۳۹۸ ارزیابی شده است. روش: برای برآورد بازده موردانتظار به روش غیرخطی، از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ نیمه پارامتریک استفاده شده است. در مدل دوم، بازده موردانتظار از مدل پنج عاملی فاما و فرنچ به روش خطی برآورد شده است. یافته ها: بازده موردانتظار برآوردشده با بازده تحقق یافته مقایسه شد و از شاخص میانگین قدرمطلق درصد خطا، برای سنجش قدرت پیش بینی مدل های پژوهش استفاده شد. یافته ها نشان می دهد که میانگین شاخص میانگین قدرمطلق درصد خطا، در مدل نیمه پارامتریک کمتر از مدل خطی است. نتیجه گیری: علی رغم خطای کمتر مدل پنج عاملی فاما و فرنچ نیمه پارامتریک نسبت به مدل خطی، اختلاف معناداری میان قدرت پیش بینی این دو مدل مشاهده نشد. بنابراین روش تخمین (خطی یا غیرخطی) تاثیر معناداری در عملکرد مدل پنج عاملی فاما و فرنچ نخواهد گذاشت.

کلیدواژه ها:

رگرسیون کرنل چندجمله ای موضعی ، قیمت گذاری دارایی ، مدل پنج عاملی فاما و فرنچ ، مدل نیمه پارامتریک